2004, σε σκηνοθεσία-σενάριο: Κιμ Κι-Ντουκ, με τους Λι Σέουνγκ-γέον, Τζάε Χι, Κουόν Χίουκ-χο, Τζιν-μο
Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Ο Τάε Σουκ είναι ένας περίεργος νέος. Παρακολουθεί σπίτια πλουσίων κι όταν καταλαβαίνει ότι οι ιδιοκτήτες τους λείπουν, μπαίνει σ’ αυτά! Κατά την παραμονή του στα άδεια σπίτια, δεν κλέβει ούτε καταστρέφει τίποτα. Αντίθετα, επισκευάζει τις ζημιές που υπάρχουν και φροντίζει το νοικοκυριό! Όταν φεύγει, τα βάζει όλα στη θέση τους και εξαφανίζει τα ίχνη του. Κάποια στιγμή, κάνει ένα λάθος που θα αλλάξει τη ζωή του. Θα μπει σε ένα σπίτι που νομίζει άδειο, αλλά δεν είναι! Μέσα βρίσκεται η Σαν Χουάν, πρώην μοντέλο, νυν… δυστυχισμένη. Ο άνδρας της την δέρνει. Ο Τάε Σουκ θα τον αντιμετωπίσει.
ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Δύο μοναχικά πρόσωπα πλησιάζουν το ένα το άλλο χωρίς σχεδόν να μιλάνε μεταξύ τους, σε μια θαυμάσια, συναρπαστική, αν και ασυνήθιστη, ερωτική ιστορία δοσμένη με όμορφες, λυρικές εικόνες. Αυτό που βασικά κάνει ο Κι-Ντουκ είναι να φτιάξει μια εικαστικά έξοχη ταινία, με εικόνες όμορφες, συχνά μαγικές, με τολμηρές όπως συνήθως στις ταινίες του ερωτικές σκηνές, θαυμάσιες σκηνές που εισβάλλουν σ’ αυτές το όνειρο και η φαντασία, σκηνές που προς το φινάλε αγγίζουν τα όρια του σουρεαλισμού. Η ταινία περιέχει λιγοστό διάλογο, με τους πολύ καλούς ηθοποιούς του να καταφεύγουν στις εκφράσεις των ματιών, τις κινήσεις και γενικά τη σωματική συμπεριφορά τους για να αφηγηθούν την ιστορία τους. Σαν να σκηνοθετεί βουβή ταινία. Προσηλωμένος στον στόχο του. Κατ’ ευθείαν στην ουσία. Οι χαρακτήρες φωτίζονται από τις πράξεις τους.Οι συνθήκες από τις αντιθέσεις τους.
Έτσι ο διαρρήκτης είναι υπαρκτός και ταυτόχρονα συμβολικός. Άνθρωπος και «πνεύμα». Άστεγος και άγγελος μαζί. Τα δακτυλικά αποτυπώματα ύπαρξης των ιδιοκτητών είναι οι ιδιοκτησίες τους, τα σπίτια τους. Τα δακτυλικά αποτυπώματα των διαρρηκτών είναι η ιδεολογία, η ανυπακοή και η αντίστασή τους. Γλιστράνε στην ξένη περιουσία για να φτιάξουν, να θερμάνουν, να φροντίσουν, όχι να καταστρέψουν. Τρομοκράτες του άψυχου, του κενού, της απληστίας, της ευκολίας, της υπο-κουλτούρας.
Ο Κιμ Κι Ντουκ λειτουργεί με την ηθική ενός χειρουργού. Μεταμοσχεύει καρδιές σε «άδειους» και ημιθανείς ασθενείς. Χειρουργεί χωρίς νυστέρια και αναισθητικά. Έτσι αναίμακτα, εναέρια, μαγικά, αόρατα. Και να είστε βέβαιοι, λέει, κανένας ανθρώπινος νόμος δεν μπορεί να σταματήσει αυτή την αέναη διαδικασία. Άγγελοι χωρίς φτερά, πνεύματα με σάρκα και οστά!