1983, σε σκηνοθεσία του Τζον Κάρπεντερ, με τους Κηθ Γκόρντον, Τζον Στόκγουελ, Αλεξάντρα Πωλ, Ρόμπερτ Πρόσκι, Χάρι Ντιν Στάντον
Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Είναι καλοκαίρι του 1978, όταν ο Άρνι, ένας αδέξιος και μοναχικός έφηβος, ερωτεύεται με την πρώτη ματιά μια σαραβαλιασμένη Πλίμουθ του ’58. Ο Ντένις, ο ήρωας του σχολείου, φίλος του Άρνι και συχνά προστάτης του, κάνει ό,τι μπορεί για να του βγάλει από το μυαλό την ιδέα. Αλλά εκείνος το ‘χει αποφασίσει: Θα κάνει δική του την Κριστίν, με οποιοδήποτε κόστος…
Η Κριστίν δεν είναι ένα τυχαίο αυτοκίνητο. Μπορεί να μοιάζει με απολίθωμα μιας άλλης εποχής, αλλά έχει μέσα της ψυχή. Έτσι πιστεύει ο Άρνι. Και δεν ξέρει ακόμη πόσο δίκιο έχει…
Όσο ο Άρνι πασχίζει να την επισκευάσει, τόσο παθιάζεται μαζί της. Και τόσο περισσότερο η Κριστίν μοιάζει ν’ αποκτά σιγά σιγά δική της ζωή -ή μήπως είναι μόνο η φαντασία τους; Αυτό ελπίζει ο Ντένις… ως τη στιγμή που στους σκοτεινούς δρόμους του ήσυχου προαστίου τους αρχίζουν να σκοτώνονται άνθρωποι… κι ο Ντένις δεν μπορεί πια να αρνηθεί την τρομακτική αλήθεια: η Κριστίν είναι ζωντανή…
ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Είμαστε στη δεκαετία του 1980 με μια cult ταινία που αυτή τη φορά αναδείχτηκε μέσα από το πέρασμα του χρόνου. Αρχικά το κοινό δεν ενθουσιάστηκε αλλά ο χρόνος ήταν που την μετέτρεψε σε ένα cult αριστούργημα.
Η ταινία αποτελεί τη μεταφορά στην οθόνη της ομώνυμης νουβέλας του Στήβεν Κινγκ, τεχνίτη του τρόμου και της φαντασίας που κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά. Ο Κινγκ έχει δημοσιεύσει ως τώρα συνολικά πάνω από 40 μυθιστορήματα, 100 νουβέλες και μερικά σενάρια. Σ’ αυτά προστίθενται ποιήματα, δοκίμια, στήλες σε περιοδικά και θεματικά βιβλία. Είναι μάστορας στην κατασκευή του κόσμου που πλαισιώνει την ιστορία του. Τα πάντα αναλύονται διεξοδικά και σε βάθος, έτσι ώστε ο αναγνώστης να νιώσει οικείος με τον περιβάλλοντα χώρο. Οι ήρωες του είναι εξωφρενικά δουλεμένοι και “ζωντανοί” τόσο πολύ που ταυτίζεσαι μαζί τους.
Ο Τζον Κάρπεντερ, συγκρίνεται με τον Άλφρεντ Χίτσκοκ και όχι άδικα. Ο λόγος είναι ότι με τις ταινίες του καταφέρνει να αναδείξει τους πιο καλά κρυμμένους φόβους του θεατή και επιπλέον να τον οδηγήσει μέσα από την περιπέτεια σε μια κατάσταση ανασφάλειας και αδυναμίας και όλα αυτά χωρίς υπερβολές, με εργαλεία την σκηνοθεσία, το μοντάζ και τη μουσική επένδυση.