Τα Κορίτσια της Βροχής

2011, σε σκηνοθεσία Αλίντας Δημητρίου

Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013
Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013

Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Γυναίκες οι οποίες συνελήφθησαν, φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν κατά τη διάρκεια της χούντας εξομολογούνται στην κάμερα τις αληθινές ιστορίες τους.

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Όταν γνωρίζουμε ότι θα πέσει βροχή κάποιοι  αισθανόμαστε μια απογοήτευση και ένα θυμό προς την ίδια την φύση καθώς αυτό θα εμποδίσει την καθημερινότητα μας να λειτουργήσει ομαλά…
Όμως κάπου σε μια φυλακή πριν 40 χρόνια, γυναίκες στερημένες από τα στοιχειώδη δικαιώματα τους, ονειρευόντουσαν να νιώσουν την βροχή να πέφτει στο σώμα τους, όπως έπεφτε παλιά και χανότανε πίσω από το δυνατό τους γέλιο. Πλέον για αυτές, η βροχή ήταν ένα όνειρο και ο ήχος της έπαιρνε πολλές μορφές πίσω από τα τείχη της φυλακής. Στην φυλακή όπου βασανίστηκαν ανελέητα επειδή αισθάνθηκαν την υποχρέωση προς την πατρίδα τους να πολεμήσουν, με τον δικό τους τρόπο, και να μην απαρνηθούν τα πιστεύω τους. Η βροχή για αυτές τις γυναίκες ήταν η ελπίδα που ακουγότανε τα βράδια να χτυπάει τους τοίχους των κελιών τους, ο κρυφός κώδικας για την επιβίωση τους.
Οι μαρτυρίες των γυναικών στην ταινία της Αλίντας Δημητρίου σε αφήνουν χωρίς ανάσα και με ένα έντονο ‘γιατί’ να ηχά στο βάθος της ψυχής σου. Γιατί φυλακίστηκαν αυτές οι γυναίκες, γιατί βασανίστηκαν αυτές οι γυναίκες, γιατί ο άνθρωπος μετατρέπεται τόσο εύκολα σε τέρας, γιατί τις έχουμε ξεχάσει… ; Και αφού τα ερωτηματικά διαμορφώνονται το ένα μετά το άλλο βρίσκεις τον εαυτό σου να θέτει ίσως το πιο κρίσιμο ερώτημα: Τι ήταν αυτό το τόσο τερατώδες αμάρτημα αυτών των γυναικών που άξιζε αυτά τα βασανιστήρια;
Η αφήγηση στην ταινία της Αλίντας Δημητρίου συμπλέκεται με το τότε και το τώρα καθώς χρησιμοποιεί εικόνες από τα πρόσφατα επεισόδια στο Σύνταγμα στα ενδιάμεσα. Ωστόσο αν και θα περίμενε κανείς τα επεισόδια της σημερινής Ελλάδας να μην μπορούσαν να “δέσουν” με αυτά που έγιναν τότε στο Πολυτεχνείο και κατά την περίοδο της δικτατορίας, οι ομοιότητες είναι τόσο συγκλονιστικές που για ένα δευτερόλεπτο βρίσκεσαι ξαφνικά εσύ στο 1973 και “Τα κορίτσια της Βροχής” στο 2013.
Το “Πολυτεχνείο” δεν ήταν ποτέ μόνο 3 μέρες…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *