2006, σε σκηνοθεσία Φλόριαν Χένκελ φον Ντόνερσμαρκ με τους: Ούλριχ Μούε, Μαρτίνα Γκέντεκ, Σεμπάστιαν Κοχ, Ούλριχ Τούκουρ
Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Το 1984 στο Ανατολικό Βερολίνο, ο αξιωματούχος της Στάζι Γκερντ Βίσλερ διατάσσεται να παρακολουθεί το διαμέρισμα ενός διάσημου ζευγαριού καλλιτεχνών. Καθώς, όμως, συνεχίζεται η παρακολούθηση, αρχίζει να επεμβαίνει διακριτικά στη ζωή τους, κάτι που έχει επιπτώσεις και στη δική του.
ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Είναι σίγουρα ένα από τα καλύτερα ‘πολιτικά θρίλερ’ των τελευταίων χρόνων.. Βραβείο καλύτερης ευρωπαϊκής ταινίας 2006. Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας.
Στις αρχές της δεκαετίας του 80, το Βερολίνο είναι ακόμη κομμένο στα δυο και η πανίσχυρη μυστική αστυνομία Στάζι έχει δημιουργήσει ένα τέλειο παρακράτος τρόμου και χαφιεδισμού. Αρχή της: κανείς δεν είναι αθώος κι ως εκ τούτου οι πάντες μπορούν να ομολογήσουν με τη βοήθεια ειδικών βασανιστηρίων και εφιαλτικών τρόπων παρακολούθησης!
Απόλυτα αφοσιωμένο γρανάζι αυτής της μηχανής είναι ο κεντρικός ήρωας. Μοναχικός, αγέλαστος, σκοτεινός, αδίστακτος. Ο Ούλριχ Μούε τον ερμηνεύει με τέτοια ανατριχιαστική ακρίβεια, ώστε σε κάνει να τρομάζεις (ο ίδιος είχε μάλιστα παντρευτεί πληροφοριοδότρια της Στάζι) και κερδίζει το βραβείο καλύτερης ανδρικής ερμηνείας της EFA.
Αυτό είναι το πολιτικό στοιχείο της υπόθεσης. Το θρίλερ αρχίζει να στήνεται όταν αυτός ο πράκτορας αναλαμβάνει να παρακολουθήσει έναν διάσημο αντικαθεστωτικό, ιδεαλιστή, πιστό στο κομμουνιστικό καθεστώς, συγγραφέα και την ηθοποιό φίλη του.
Αυτός ο παραλογισμός, όμως, έχει διπλή υπόσταση κι ο σκηνοθέτης, αδιαφορώντας για την εύκολη καταγγελία, παίζει με το δράμα του κεντρικού του ήρωα. Θύτης αρχικά, βασανιστής και δήμιος της ευτυχίας των άλλων, γίνεται θύμα του συστήματος που υπηρετεί, καταδικασμένος στην αφάνεια και την αποξένωση. Είναι ο άνθρωπος που ζει τις ‘ζωές των άλλων’, ο ανώνυμος ωτακουστής των ερωτικών τους περιπτύξεων, ο μάρτυρας της απιστίας τους, ο εξόριστος από τη χώρα της αληθινής ζωής. Είναι τραγικός σαν ήρωας αρχαίου δράματος, πιόνι και σωτήρας ταυτόχρονα. Ένας ρόλος πλήρης, στιβαρός και πολύπλοκος, γραμμένος στις διακυμάνσεις του ασήμαντου που ξεδιπλώνεται υπό την υποβλητική μουσική του Γκάμπριελ Γιάρεντ
Συναρπαστικό κινηματογραφικά και αποκαλυπτικό πολιτικά σαν ταινία του Γαβρά, το ‘Οι Ζωές Των Άλλων’ θα μπορούσε να ιδωθεί ως flip side του Good Bye, Lenin!. Το ιστορικό πλαίσιο είναι παρόμοιο, ενώ η κωμικότητα αντικαθίσταται εδώ με την αγωνία του θρίλερ. Η τεράστια εμπορική επιτυχία και των δυο ταινιών δείχνει την ανάγκη των Γερμανών να σχολιάσουν και να κρίνουν το παρελθόν τους. Είναι κι αυτό μια γερμανική αρετή: η αποτίναξη της ενοχής του uber alles.