2005, σε σκηνοθεσία Τόμι Λι Τζόουνς, με τους Τόμι Λι Τζόουνς, Μπάρι Πέπερ, Χούλιο Σεζάρ Σεντίγιο, Ντουάιτ Γιόακαμ, Τζενιουέρι Τζόουνς, Μελίσα Λέο
Η ΙΣΤΟΡΙΑ
O φίλος ενός σκοτωμένου Μεξικανού αναγκάζει τον φονιά του να τον ακολουθήσει στο Μεξικό για να θάψουν το σώμα του.
ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Ένα σύγχρονο γουέστερν, είδος αλληγορίας εμπνευσμένο από ένα αληθινό γεγονός. Ο σκηνοθέτης αφηγείται την ιστορία του μέσα από διάφορα flashback, με το μεγαλύτερο τμήμα της ταινίας να καλύπτει το μακρινό ταξίδι δύο αντρών, από την έρημο του Τέξας ως το Μεξικό, φέρνοντας στο νου ταινίες των Φορντ, Πέκινπα, Πολόνσκι και ζωντανεύοντας στις μνήμες εμβληματικές φιγούρες των γουέστερν όπως τους Γκάρι Κούπερ, Κερκ Ντάγκλας, Κλιντ Ίστγουντ.
Τον χειμώνα του 2001, ο Τόμι Λι Τζόουνς ζήτησε από τον Γκιγιέρμο Αριάγκα (Μεξικανός σεναριογράφος γνωστός από τα «AmoresPerros», «21 Γραμμάρια») να γράψει ένα σενάριο για τις συνοριακές περιοχές μεταξύ του Δυτικού Τέξας και του Βόρειου Μεξικού . Οι τοποθεσίες που περιλήφθηκαν είναι κάποιες από τις πιο απομακρυσμένες και μεγαλειώδεις περιοχές των ΗΠΑ: πεδιάδες, φαράγγια , βουνά… όλα απλωμένα σε αχανείς εκτάσεις, μία γεωγραφία τόσο άγρια και απρόβλεπτη, όπως ο καιρός της. Ο Αριάγκα ήθελε να φτιάξει μια ιστορία που να εξερευνούσε τον ιδιαίτερο πολιτισμό της περιοχής – μιας περιοχής που ενώνει και χωρίζει μαζί, τους Αμερικάνους από τους Μεξικάνους πολίτες, τις συνήθειες και τις παραδόσεις τους. Εκείνο που ενδιαφέρει τον Τζόουνς είναι να αποδώσει τόσο το θέμα της φιλίας όσο κι εκείνο της μοναξιάς και της αποξένωσης, κάνοντας ταυτόχρονα ένα σχόλιο πάνω στις πολιτιστικές σχέσεις ανάμεσα σε δυο κουλτούρες, αλλά και στον τρόπο με τον οποίο οι Αμερικανοί αντιμετωπίζουν τους «ξένους».
Τα σύνορα μεταξύ ΗΠΑ και Μεξικού είναι ένα πεδίο βίας και ρατσισμού. Τα γεγονότα που διαδραματίζονται στην ταινία είναι μία ακριβής καταγραφή και αναπαράσταση της τρέχουσας κατάχρησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη περιοχή. H ιστορία ξεκινά με αφετηρία τους δεσμούς φιλίας που αναπτύσσονται ανάμεσα στον χαρακτήρα του Πητ και τον παράνομο μετανάστη Μελκιάδες Εστράδα. Στο σύγχρονο Τέξας ο δεύτερος βρίσκεται νεκρός από όπλο. Ο θάνατός του θορυβεί τον Πητ που παίρνει το νόμο στα χέρια του, σέρνει διά της βίας τον δολοφόνο και αφού πρώτα τον αναγκάσει να ξεθάψει και να καθαρίσει τον νεκρό, στη συνέχεια καβάλα στα άλογα παίρνουν τον δρόμο να διανύσουν την απόσταση από την πλούσια Αμερική στο τριτοκοσμικό Μεξικό για να τον θάψουν. Πίσω τους ξαμολιούνται εποχούμενοι οι αστυνομικοί και οι εθνοφρουροί. Από τη μία πλευρά των συνόρων τα τεθωρακισμένα. Από την άλλη το παλιομοδίτικο γουέστερν. H υπεροπλία των πρώτων σε μονομαχία με αντίπαλο μια σκουριασμένη επαναληπτική καραμπίνα. Πάνω της γραμμένη η αρχαία σκουριά: «Υπόσχεση – Τιμωρία – Λύτρωση». Η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει.
Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της ταινίας, η περιπλάνηση του Πητ με τον «εξ’ αμελείας δολοφόνο» όμηρό του στο Μεξικό, ξεκινά ως μια αρχετυπική πράξη εκδίκησης για να καταλήξει σε ένα αλληγορικό ταξίδι εξιλέωσης. Τα συναισθήματα των δύο ανδρών τραχιά, όπως η έρημος που τους περιβάλλει (η σχέση συνάρτησης του ανθρώπινου τοπίου με το φυσικό, καταλυτική δραματουργικά, αποτυπώνεται έξοχα μέσα από την κινηματογράφηση του Κρις Μένγκες), οι πράξεις τους απρόβλεπτες. Κανείς τους δεν απαντά σε μανιχαϊστικά πρότυπα, δεν είναι απλά «καλός» ή «κακός», «αθώος» ή «ένοχος». Η συναισθηματική πολυπλοκότητα των χαρακτήρων αποδίδεται με αμεσότητα και μέτρο, τόσο από τον Τόμι Λι Τζόουνς – στον καλύτερο ίσως ρόλο της καριέρας του – όσο και από τον συμπρωταγωνιστή του Μπάρι Πέπερ.
Μένοντας πιστή στην πολυμορφία του πολιτισμού των συνόρων, η ταινία που διαμορφώνει τον δικό της χαρακτήρα, δανειζόμενη από μία πληθώρα ειδών και συναισθημάτων, στο συμπέρασμά της, διαπραγματεύεται θέματα δικαιοσύνης και ανάληψης ευθυνών («Μόνοι είναι οι γενναίοι»), μετάνοιας για τα εγκλήματα που διαπράττονται και συναισθηματικής κάθαρσης.
Μια ελεγεία κατανόησης της ανθρώπινης συμπεριφοράς, των ελαττωμάτων και των αδυναμιών μας..ενίοτε και του μεγαλείου μας.