1957, σε σκηνοθεσία του Λίο ΜακΚάρεϋ, με τους Κάρυ Γκραντ, Ντέμπορα Κερ, Ρίτσαρντ Ντένινγκ, Νέβα Πάτερσον, Κάθλιν Νέσμπιτ, Ρόμπερτ Λιούις, Τσαρλς Γουάτς, Φορτούνιο Μπονανόβα

Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Καταμεσής του ωκεανού, πάνω σε ένα πλοίο που ταξιδεύει από Ευρώπη προς Νέα Υόρκη, ο πλέιμποϊ Νίκι Φεράντε και η τραγουδίστρια Τέρι ΜακΚέι ζουν έναν σύντομο αλλά δυνατό έρωτα. Και οι δύο είναι αρραβωνιασμένοι και συμφωνούν πως αν σε έξι μήνες η αγάπη τους κρατάει το ίδιο ανθηρή, τότε πρέπει να κάνουν το μεγάλο βήμα. Το ραντεβού που δίνουν είναι στην κορυφή του Empire State Building.

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Ο Λίο Μακ Κάρεϊ αποφασίζει το έγχρωμο ριμέικ του δικού του ασπρόμαυρου μελοδράματος με τίτλο «Love Affair» (1939), διασκευάζει ο ίδιος το πρωτότυπο σενάριο των Ντέλμερ Ντέιβς και Ντόναλντ Όγκντεν Στιούαρτ και δίνει τους ρόλους των Τσαρλς Μπουαγιέ και Αϊρίν Νταν στους Κάρι Γκραντ και Ντέμπορα Κερ.
Η ταινία ήταν υποψήφια για 4 Όσκαρ μεταξύ άλλων και για αυτό του καλύτερου τραγουδιού, του ομότιτλου “An Affair to Remember”(Our Love Affair) του Χάρυ Γουόρεν, που ερμηνεύει ο Βικ Νταμόουν αλλά και η ίδια η Ντέμπορα Κερ μέσα στην ταινία.
Τα σκηνικά και τα κοστούμια έχουν επίσης ένα πολύ σημαντικό ρόλο στην ταινία, ενώ η φωτογραφία είναι πραγματικά εντυπωσιακή – η χρήση του CinemaScope, συμβάλλει σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό σε αυτό τον εντυπωσιασμό.
Το Άγρυπνος στο Σιάτλ, της Νόρα Έφρον, που κυκλοφόρησε το 1993, με πρωταγωνιστές τους Τομ Χανκς και Μεγκ Ράιαν, εμπνεύστηκε από την ταινία μας, ειδικά το τέλος της.. αναφορές, σκηνές και το θεματικό τραγούδι, χρησιμοποιούνται καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας. Το 1994 οι Γουόρεν Μπίτι και Αννέτ Μπένινγκ συμπρωταγωνιστούν σε ένα πιο σύγχρονο ριμέικ της ταινίας που όμως δεν είχε την λάμψη του κλασικού.
Η κλασσική ταινία ξεκινά ως ανάλαφρο κωμικό ρομάντζο και καταλήγει ως ένα δυνατό μελόδραμα, όπως και χαρακτηρίζεται. Ίσως αυτό το υπερβολικό μελόδραμα να λειτουργεί, στο σημείο που ακόμα λειτουργεί, ακριβώς εξαιτίας αυτού του ουτοπικού ρομαντισμού της.. Ο ρεαλισμός δεν είναι ποτέ το ζητούμενο. Όσα έζησαν οι ήρωες έμοιαζαν με σινεμά – ήταν σαν να ερωτεύτηκαν σε ταινία, με τους τίτλους τέλους να πλησιάζουν και την πραγματικότητα να περιμένει έξω από τη σκοτεινή αίθουσα, γι αυτό αποφασίζουν ότι αξίζουν ένα χάπι εντ. Ονομάζουν τον προσωρινό τους χωρισμό διάλειμμα, και κλείνουν ραντεβού να συνεχίσουν την ταινία τους, ή να αρχίσουν την αληθινή τους ζωή, σε έξι μήνες.
“Στο πιο κοντινό μέρος στον Ουρανό” – το Empire State Building.
Κι όμως δεν είναι απλά μία ερωτική ιστορία. Ακόμα πιο δυνατό από το “affair” είναι το “remember”. Στην απαξίωση και τον κυνισμό των καιρών μας, που κανείς δε προσπαθεί για κανέναν, κανείς δεν ξεβολεύεται για κανέναν και κανείς δε θυμάται τελικά κανέναν, η Υπόσχεση του ζευγαριού είναι από μόνη της απίστευτη και για αυτό βαθιά συγκινητική. Απέναντι στην ισοπεδωτική καθημερινότητα και την απρόβλεπτη μοίρα, το πεισμωμένο ραντεβού τους είναι σπαραχτικά γενναίο.
Και το αληθινό δράμα δεν παίζεται στο ανεκπλήρωτο ρομάντζο, όσο στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Αυτή την καθοδήγηση μοιάζει να έχουν οι ηθοποιοί που συγκρούουν το μελό με το προσωπικό τους σθένος, το ευθυτενές τους παράστημα, το αυθεντικά γκρεμισμένο τους βλέμμα. Μισό αιώνα μετά, δεν είναι η ερωτική ιστορία που μας τσακίζει. Είναι η περηφάνια τους.
Και, τουλάχιστον στο σινεμά, αυτή η αξιοπρέπεια κερδίζει πάντα το χάπι εντ της.