1998, σε σκηνοθεσία Γουές Άντερσον με τους: Τζέισον Σουόρτσμαν, Μπιλ Μάρεϊ, Ολίβια Γουίλιαμς, Σέιμουρ Κάσελ, Μπράιαν Κοξ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Ο Μαξ Φίσερ είναι ένας έξυπνος 15χρονος μαθητής στην Ακαδημία του Ράσμορ και το όνειρό του είναι να γίνει δεκτός στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Συμμετέχει σε δεκάδες δραστηριότητες χωρίς όμως να αριστεύει πουθενά. Η ζωή του αλλάζει όταν ερωτεύεται μια κατά πολύ μεγαλύτερή του καθηγήτρια, η οποία δημιουργεί σχέση μ’ ένα συνομήλικό της, τον έμπιστο και πάμπλουτο φίλο του Μαξ.

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Ο Γουές Άντερσον, θαυμαστής του Φελίνι και του Ρενουάρ, είναι ένα ελεύθερο, ασυγκράτητο πνεύμα με ανοδικές τάσεις στο χρηματιστήριο του αμερικάνικου σινεμά. Διατηρώντας σε κάθε ταινία το προσωπικό του στίγμα, με την ελλειπτική, μελαγχολική, φασματική σκηνοθεσία του, θυμίζει περισσότερο ευρωπαίο δημιουργό, παρά αμερικανό.
Οι ήρωές του, ακόμη και όταν είναι χαρούμενοι, παραμένουν ανέκφραστοι, δείχνοντας απόμακροι, απόκοσμοι, ουδέτεροι συναισθηματικά. Επιπρόσθετο χαρακτηριστικό στις ταινίες του είναι ότι αυτές επενδύονται με αξιόλογα κάθε φορά σάουντρακ, στα οποία οι στίχοι των τραγουδιών πάντα έχουν σχέση με τη σκηνή στην οποία ακούγονται.
Η δεύτερη ταινία του σκηνοθέτη Γουές Άντερσον και του σεναριογράφου (- ηθοποιού) Όουεν Γουίλσον είναι μια κωμωδία χαρακτήρων με έξυπνα ευρήματα. Παρόλο που γυρίστηκε το 1998, ανατρέχει στο πνεύμα των δεκαετιών του ’60 και του ’70 και απογειώνεται με ένα εκπληκτικό βρετανικό σάουντρακ. Η ταχύτητα στην εναλλαγή των πλάνων και η κίνηση της κάμερας θυμίζουν κάτι από Αμερικανικό και Γαλλικό Νέο Κύμα.
Ο πρωτοεμφανιζόμενος τότε Τζέισον Σουόρτσμαν, ανιψιός του Φράνσις Φορντ Κόπολα, υποδύεται έξοχα τον «σπασίκλα» με αυτοπεποίθηση, που στην πραγματικότητα δεν γίνεται ποτέ αποδεκτός, ακόμη κι αν καταφέρνει να γοητεύσει φίλους κι εχθρούς. Σημαντική η ερμηνεία του Μπιλ Μάρεϊ – ίσως από τις καλύτερες της καριέρας του.
Μια πρωτότυπη και φρέσκια ματιά στα ενδότερα των αμερικανικών κολεγίων, μέσα από μια ίντριγκα που έχει πλείστες αναφορές στον «Πρωτάρη».
Ξεχωρίζει για άλλη μία φορά το ιδιόμορφο χιούμορ του Γουές Άντερσον.