1997, σε  σκηνοθεσία Τόνι Γκάτλιφ με τους: Ρομέν Ντουρί, Ρόνα Χάρτνερ, Ιζιντόρ Σερµπάν

Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Ένας νεαρός Γάλλος μουσικολόγος, ο Στεφάν, επισκέπτεται τη ρουμανική επαρχία αναζητώντας μια παλιά Τσιγγάνα τραγουδίστρια, τη Νόρα Λούκα, θέλοντας να ακολουθήσει το παράδειγμα του πατέρα του που ταξίδευε στον κόσμο και ηχογραφούσε παραδοσιακά τραγούδια. Γίνεται αποδεκτός από μια κοινότητα Τσιγγάνων στη Ρουμανία, χάρη στη φιλία του μ’ ένα γέρο-Τσιγγάνο που τον παίρνει υπό την προστασία του. Ποταμός τσιγγάνικης μουσικής και παγανιστική λατρεία της ζωής.

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Η ταινία παρουσιάζει τη ζωή σε ένα τσιγγάνικο χωριό της Ρουμανίας, το πώς ζουν οι Τσιγγάνοι, το πώς πίνουν και διασκεδάζουν, πώς θρηνούν, τις δεισιδαιμονίες τους και όλες τις παραδόσεις τους που βασίζονται στη μουσική. Η μουσική είναι η βάση της ζωής και της παράδοσης των Τσιγγάνων και η δημιουργία της σχετίζεται με κάθε έκφανση της ζωής τους, είτε πρόκειται για διασκέδαση είτε για θρήνο.
Για έναν Δυτικοευρωπαίο, όπως ο πρωταγωνιστής μας, η εικόνα αυτή είναι εντελώς ξένη και αλλόκοτη, όμως η θέρμη με την οποία γίνεται αποδεκτός στην κοινότητα τον κάνει να συνηθίσει στη ζωή αυτή και να γίνει μέρος της.
Παράλληλα παρουσιάζονται διάφορες τάξεις της κοινωνίας των Τσιγγάνων, από τους πιο φτωχούς που κατοικούν σε παραπήγματα μέχρι τους πιο πλούσιους και τους μαφιόζους.
Η ταινία έχει αποσπάσει βραβεία σε σημαντικά φεστιβάλ, όπως στο Λοκάρνο, ενώ αξιοσημείωτο είναι και το βραβείο César που απέσπασε για τη μουσική της ταινίας ο σκηνοθέτης Τόνι Γκάτλιφ.
Η ταινία προβλήθηκε στο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης με τον τίτλο “Υπάρχουν ακόμα γελαστοί Τσιγγάνοι” και κλείνει επάξια την τσιγγάνικη τριλογία του Γκάτλιφ που την αποτελούν ακόμα οι ταινίες “Οι πρίγκιπες” (1983) και “Λάτσο Ντροµ” (1993).
Είναι γνωστή επίσης και με τον τίτλο “Ο αλλόκοτος ταξιδιώτης” ή “Ο τρελός ξένος”, που αποτελεί ακριβή μετάφραση του τίτλου της, Γκάτζο ντιλό, από τη γλώσσα των Ρομά.