1941, σε σκηνοθεσία Όρσον Γουέλς με τους: Όρσον Γουέλς, Τζόζεφ Κότεν, Τζορτζ Κουλούρης, Άγκνες Μούρχεντ, Έβερετ Σλόουν, Πωλ Στιούαρτ, Ρέι Κόλλινς, Ντόροθι Κάμινγκορ, Ρουθ Γουόρικ, Έρσκιν Σάνφορντ, Γουίλιαμ Άλλαντ
Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Ένας δημοσιογράφος ερευνά τη ζωή ενός μεγιστάνα του Τύπου, για να ανακαλύψει το νόημα της λέξης “ρόουζμπαντ” (ροδανθός) που εκστόμισε πριν ξεψυχήσει.
ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Ταινία-ορόσημο του αμερικανικού σινεμά, με φοβερές αφηγηματικές καινοτομίες για την εποχή του, που εισάγουν τον κινηματογράφο στην περιπέτεια της γραφής. Σε σενάριο Όρσον Γουέλς & Χέρμαν Μάνκιεβιτς, η καλύτερη αμερικανική δημιουργία σύμφωνα με τη γνώμη των περισσοτέρων κριτικών.
Γιατί όμως η συγκεκριμένη ταινία θεωρείται από τις κορυφαίες όλων των εποχών;
Καταρχάς, εκτός της σκηνοθετικής “μαεστρίας” και μάλιστα σε χαλεπούς καιρούς, στην ταινία εφαρμόστηκαν για πρώτη φορά στην ιστορία του κινηματογράφου και κάποιες τεχνικές, αφενός δύσκολες για την εποχή, αφετέρου δε ιδιαίτερα αποτελεσματικές στη μετάδοση του μηνύματος του δημιουργού.
Υπάρχουν για παράδειγμα τα αξιοπρόσεκτα ειδικά εφέ στην αναπαράσταση της βίλλας του Κέιν, του περίφημου “Xanadou”, που είναι προϊόν κινηματογράφησης μινιατουρών και μοντάζ. Υπάρχουν οι λήψεις από ψηλά, που συνδυάζονται με λήψεις από το πάτωμα, για να τονιστεί το μέγεθος της ισχύος του κεντρικού ήρωα. Υπάρχει ακόμα η ταυτόχρονα εστιασμένη λήψη αντικειμένων που βρίσκονται μακριά, με άλλα, που βρίσκονται πιο κοντά, με σκοπό αρχικά να μπερδέψουν το θεατή, αλλά τελικά να μεταδώσουν με εικόνα την ψυχολογία του Κέιν.. γίνεται συστηματική χρήση του “βάθους πεδίου”, του “πλάνου σεκάνς” και της αξονικής σκηνοθεσίας.
Τα τεχνικά αυτά επιτεύγματα μπορεί να είναι στις μέρες μας ξεπερασμένα, άλλα αυτό δεν μπορεί να μειώσει ούτε τον πρωτοποριακό χαρακτήρα της ταινίας ούτε – κυρίως – τον τρόπο με τον οποίο αυτά αξιοποιήθηκαν.
Η ταινία επεκτείνεται σε όλα τα επίπεδα: από αυτό του τύπου και των εκδόσεων, μέχρι τις επιχειρήσεις, την πολιτική και τις ερωτικές περιπέτειες, περιγράφοντας γλαφυρά την άνοδο, τις μεταπτώσεις και το τέλος μιας προσωποκεντρικής αυτοκρατορίας.
Mέσα από την ιστορία της ζωής του μεγιστάνα των ΜΜΕ Τσάρλς Φόστερ Κέιν για πρώτη φορά η δίψα για εξουσία, το εξωτερικό μεγαλείο και η εσωτερική πτώση, η αλαζονεία, η απληστία, η μοναξιά και εν τέλει η τραγικότητα της ύπαρξης, κινηματογραφούνται σαν ένας δαιδαλώδης λαβύρινθος, όπου ο μίτος της Aριάδνης ακούει στο μυστηριώδες όνομα “Rosebud”..
Η ιστορία του πολίτη Κέιν μπορεί να χαρακτηριστεί προφητική και αλληγορική, για αξίες που υπήρχαν και υπάρχουν, για κάποια πράγματα στη ζωή, που έχουν το δικό τους σημαντικό ρόλο και τα οποία ποτέ κανείς άλλος εκτός του εαυτού μας δεν γνωρίζει.