Όλα Για Την Έυα

1950, σε σκηνοθεσία Τζόζεφ Λέο Μάνκιεβιτς, με τους Μπέτι Ντέιβις, Αν Μπάξτερ, Τζορτζ Σάντερς, Σελέστ Χολμ, Γκάρι Μέριλ, Χιού Μάρλοου, Μέριλιν Μονρόε, Θέλμα Ρίττερ, Γκρέγκορι Ράτοφ, Μπάρμπαρα Μπέιτς, Γουόλτερ Χάμπτεν

Τρίτη 23 Αυγούστου 2016
Τρίτη 23 Αυγούστου 2016

Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Ένα βράδυ μια φανατική θαυμάστρια της ντίβας του Μπρόντγουεϊ, Μάργκο Τσάνινγκ θα βρεθεί στο καμαρίνι της κι έκτοτε θα γίνει το δεξί χέρι της. Έχοντας πλέον αναλάβει τα καθήκοντα της αποκλειστικής της οικονόμου και γραμματέα, η νεαρή και άσημη Εύα Χάρινγκτον θα βάλει μπρος το υποχθόνιο σχέδιό της, δηλαδή να φτάσει στην κορυφή του Μπρόντγουεϊ χρησιμοποιώντας κάθε, μα κάθε μέσο.

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Το 1949 ο Τζόσεφ Μάνκιεβιτς, ο οποίος είχε ήδη κερδίσει όσκαρ σκηνοθεσίας την ίδια χρονιά για την ταινία «Γράμμα σε τρεις συζύγους», διαβάζοντας στο Cosmopolitan το μικρό διήγημα της Μαίρη Ορ «Η σοφία της Εύας», αποφασίζει να βασιστεί σε αυτό και να γράψει ένα σενάριο για ταινία με θέμα την ηλικιωμένη ηθοποιό, κάτι που ήθελε καιρό να κάνει. Έτσι, έγραψε το αρχικό σενάριο του Όλα για την Εύα, με τίτλο «Τελευταία παράσταση» και το παρουσίασε στον πρόεδρο της 20th Century Fox και παραγωγό Ντάριλ Φ.Ζάνουκ, ο οποίος ενθουσιάστηκε τόσο ώστε να συνδράμει στις τροποποιήσεις. Ήταν μάλιστα ο Ζάνουκ που πρότεινε στον Μάνκιεβιτς τον τίτλο «Όλα για την Εύα».
Πρόκειται για ένα μάθημα σκηνοθετικού ύφους της κλασικής περιόδου του Χόλιγουντ, που όμως αφήνει να διαφανούν κάποια ίχνη του μοντερνισμού της επόμενης δεκαετίας. Γι’ αυτό και μοιάζει τόσο αγέραστη. Μετά την προβολή της απέσπασε διθυραμβικές κριτικές και φυσικά το Όσκαρ καλύτερης ταινίας, ενώ τιμήθηκε με 6 βραβεία Όσκαρ και στάθηκε αρκετά προφητική, αν αναλογιστούμε ότι χάρισε ένα βραβείο ερμηνείας στην Μπέτι Ντέιβις στις Κάννες, έκανε όμως διάσημη και την Αν Μπάξτερ, η οποία γρήγορα «ξεχάστηκε» και παραγκωνίστηκε από την ξανθιά σεξοβόμβα, που κλέβει σε μια σκηνή την παράσταση και ακούει στ’ όνομα Μέριλιν Μονρόε!
Η ταινία είναι μία ταινία για τις γυναίκες φτιαγμένη από έναν άντρα. Ο δημιουργός της με ξεκάθαρη ψυχαναλυτική διάθεση προσεγγίζει την γυναίκα που, σύμφωνα με άποψη που έχει διατυπώσει ο ίδιος, είναι πολύ πιο πολύπλοκο και πολυεπίπεδο πλάσμα από τον άνδρα.
Ένα ψυχολογικό δράμα με έντονα στοιχεία μαύρης κωμωδίας, δομημένο ως νουάρ. Ως προς το περιεχόμενό της είναι μία διατριβή πάνω στις ανθρώπινες νευρώσεις και στις σκοτεινές προθέσεις που διέπουν τις σχέσεις των ανθρώπινων όντων.
Ο δημιουργός μας παραδίδει επίσης μία ρεαλιστική απεικόνιση των παρασκηνίων του Broadway και της θεατρικής σκηνής της Νέας Υόρκης καθώς και των ανθρώπων που υπηρετούν τις Show Business συχνά με κόστος την ακεραιότητά τους.
Σε μια πρωτόλεια ανάλυση ο θεατής θα αντιληφθεί ότι ο προβληματισμός του σκηνοθέτη εστιάζεται στα θέματα της αιώνιας γυναικείας αντιπαλότητας της οποίας αφετηρία είναι πάντοτε η διεκδίκηση ενός άντρα. Ως ένα βαθμό ισχύει. Ο Μάνκιεβιτς προβαίνει σε πρωτοφανείς αναλύσεις γύρω από την γυναικεία φιλία που είναι δυνατή και ταυτόχρονα ανταγωνιστική, γύρω από τις γυναικείες ανεξήγητες –συχνά υπερβολικές- παρορμήσεις που σχεδόν πάντα ισοπεδώνουν τους άντρες και τους μπλοκάρουν συναισθηματικά, γύρω από τις γυναικείες ανασφάλειες. Όμως η λαμπρότητα του κειμένου έγκειται στο γεγονός ότι ο συγγραφέας του δεν αρκείται στις παραπάνω διαπιστώσεις. Προχωρά βαθύτερα σε μία προσπάθεια ερμηνείας της γυναικείας ψυχοσύνθεσης.
Το ευφυές ψυχογράφημα γυναικών που καταλήγουν αντίπαλες drama queens στη θεατρική σκηνή των φιλοδοξιών τους, είναι τόσο καλογραμμένο που, 6 δεκαετίες μετά την πρεμιέρα του, στέκεται ακόμα αλώβητο από το χρόνο.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *