1994, σε σκηνοθεσία Όλιβερ Στόουν με τους: Γούντι Χάρελσον, Τζούλιετ Λιούις, Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ, Τόμι Λι Τζόουνς, Άντριεν Μπρόουντι, Άσλυ Τζουντ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Ο Μίκι και η Μάλορι ταξιδεύουν στην αμερικανική ύπαιθρο, προβαίνοντας σε αποτρόπαιες δολοφονίες χωρίς ουσιαστικό κίνητρο. Σύντομα η φήμη τους ως ζεύγος εγκληματιών ξεπερνά τα όρια της πολιτείας στην οποία δρουν. Όταν συλληφθούν από τις Αρχές, έχουν γίνει ήδη λαϊκοί ήρωες.

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Η ταινία γυρίστηκε το 1994 και έχει ήδη έκδηλα τα συνήθη στοιχεία του σκηνοθέτη. Οι εναλλακτικές, περίεργες και κάποιες φορές άβολες γωνίες λήψεις, η καλλιτεχνική απεικόνιση σε άσπρο μαύρο, η ανάμιξη πλάνων και οι παρένθετες προοικονομίες δημιουργούν την πρώτη αίσθηση που θα ολοκληρωθεί στη συνέχεια. Έτσι έρχεται η κινηματογραφική λήψη που ενίοτε αντικαθίσταται από κόμικς ή σιριαλίστικη αντίληψη αφήνοντας την εντύπωση όχι μόνο ότι οι δολοφονίες γίνονται ως χόμπι, αλλά ακόμη περισσότερο ότι ο σκηνοθέτης δεν παίρνει την όλη κατάσταση στα σοβαρά. Όλα αυτά καδράρουν μια σεκάνς από εξαιρετικά στυλιζαρισμένα πλάνα, γυρισμένα σαν όνειρο ή καλύτερα παραλήρημα. Στιγμιαίες φλασιές από τον άλλο κόσμο συμπληρώνουν το ποίημα που καταλήγει σε ένα μεθυστικό πανδαιμόνιο βίας. Ο Στόουν αναμειγνύει την αισθητική των βιντεοκλίπ με αυτή της σαπουνόπερας, το ασπρόμαυρο με το έγχρωμο, τα κινούμενα σχέδια με φευγαλέες εικόνες παραισθήσεων ή φλας μπακ.
Τι θα μας μείνει;
Πρώτον, η σκηνοθεσία της βίας.
Δεύτερον, το ότι το σενάριο επιμελήθηκε ο Κουέντιν Ταραντίνο.
Τρίτον, η απίθανη νευρωτική ερμηνεία του Τόμι Λι Τζόουνς που ισορροπεί εξαίσια ανάμεσα στο καρτουνίστικα αστείο και το δραματικό.
Τέταρτον, οι αναφορές στα ‘Σέρπικο’, ‘Ο Ταξιτζής’, ‘Ο Σημαδεμένος’, ‘Αγρια Συμμορία’, ‘I love Lucy’, ‘Reservoir Dogs’, ‘Το Εξπρές του μεσονυχτίου’, ‘The Twillight Zone’ κ.ά.
Τελευταίο, οι κοινωνικές αναφορές στην επιβράβευση της βίας και στην προώθηση και υποστήριξή της από τα διεφθαρμένα και απαθή ΜΜΕ. Ο σκηνοθέτης θέτει το ζήτημα των προτύπων σε μια Αμερική, όπου οι αρνητικοί ήρωες κατέχουν περίοπτη θέση στη συνείδηση των λαϊκών τάξεων.
Μπορούμε να μιλάμε για ένα ενδιαφέρον road movie πάνω στο φαινόμενο της βίας και τον καθοριστικό ρόλο των μέσων στην κατ` οίκον διανομή της.