2003, σε σκηνοθεσία Τσαν-Γουκ Παρκ με τους: Μιν-Σικ Τσόι, Χίε-Τζουνγκ Γκανγκ, Τζι-Τάε Γιου
Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Ένας άντρας κλείνεται βίαια και δίχως προφανή λόγο μέσα σε ένα δωμάτιο για δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια, έχοντας συντροφιά μόνο μια τηλεόραση. Όταν αναπάντεχα απελευθερώνεται θα ζητήσει εκδίκηση προς το άγνωστο, γνωρίζοντας πως έχει μόνο πέντε ημέρες για να τα καταφέρει
ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Αποτελεί το δεύτερο (και κατά πολλούς καλύτερο) μέρος της «Τριλογίας της εκδίκησης» του σκηνοθέτη, που ξεκίνησε το 2002 με την ταινία ”Sympathy for Mr.Vengeance” και τελείωσε το 2005 με την ταινία ”Η εκδίκηση μιας κυρίας”.
Το στόρι της ταινίας-που βασίζεται εν μέρει στο ομώνυμο δημοφιλές manga comic των Νομπουάκι Μινεγκίσι και Γκάρον Τσουσίγια- μας παρουσιάζει έναν συνηθισμένο άνθρωπο που απάγεται από αγνώστους και μένει φυλακισμένος επί 15 χρόνια για άγνωστους λόγους. Όταν τελικά καταφέρνει να δραπετεύσει αρχίζει να αναζητά σε έξαλλη κατάσταση τους υπαίτιους χωρίς να γνωρίζει ότι ο άνθρωπος που κρύβεται πίσω από όλα αυτά ελέγχει στην πραγματικότητα την κάθε του κίνηση, κάνοντάς τον μια μαριονέτα σ’ ένα μακιαβελικό σχέδιο εκδίκησης..
Μέγα βραβείο Φεστιβάλ Καννών 2004.
Η σκηνοθεσία του Τσαν-Γουκ Παρκ δεν αφήνει περιθώρια να αποκλίνει κανείς από το στόχο. Η κάμερα κινείται υπερφυσικά και καταφέρνει να εστιάζει στα σωστά σημεία. Σκηνές ανθολογίας με τη χρήση της κάμερας στο πλάι να φέρνει σε videogame.
Ο Τσαν-Γουκ δεν κάνει κατάχρηση των μέσων του, είναι στυλάτος όσο χρειάζεται αλλά παράλληλα κάνει και ένα πραγματικά έξυπνο μοντάζ (ειδικά στα σημεία όπου η οθόνη χωρίζεται στα δύο ή στα σημεία των αριστοτεχνικών φλας μπακ).
Αποτέλεσμα: Σκηνές που σοκάρουν είτε από την ωμή αναπαράσταση, είτε από την εκθαμβωτική ομορφιά τους. Πρωτότυπες και φρέσκες ασιατικές ιδέες που προκαλούν αλλά ταυτόχρονα έχουν να προσθέσουν το κάτι παραπάνω στον παγκόσμιο κινηματογράφο. Η σύνθεση περιπέτειας, βίας και στοιχείων που κανείς δεν έχει σκεφτεί και φυσικά δεν περιμένει να παρακολουθήσει στη μεγάλη οθόνη με απίστευτα παρανοϊκά twists και συγκλονιστικές εκπλήξεις.
Οι μουσικές επιλογές τονίζουν ακόμη περισσότερο την τραγικότητα απάντων των ηρώων και αιτιολογούν τις συμπεριφορές τους και τα ξεσπάσματα βίας τους. Πέρα από το κομμάτι του Vivaldi, ολόκληρο το score της ταινίας συνέθεσε ο καταπληκτικός συνθέτης Γιονγκ-Γουκ Τζο, που έχει γράψει μουσική και για άλλες δημιουργίες του Παρκ.
Το Old Boy δεν διστάζει να προσεγγίσει με σκληρό ρεαλισμό έννοιες όπως η αμαρτία, η εκδίκηση, η μετάνοια και παράλληλα να βουτήξει μέσα στο αίμα τους ήρωες της. Ακόμη, όπως όλα τα σπουδαία δημιουργήματα του παγκόσμιου κινηματογράφου, έτσι κι αυτή η ταινία βασίζεται πάρα πολύ στον ρόλο που διαδραματίζουν οι εμπειρίες, τα βιώματα, τα λάθη και τα πάθη στη ζωή των ανθρώπων.
Η ταινία αποτελεί ακόμη μια απόδειξη ότι οι Ασιάτες σκηνοθέτες τόσο του θεάτρου αλλά και του κινηματογράφου γνωρίζουν σε βάθος εκτός από την δική τους βαθιά θεατρική παράδοση και την αρχαία ελληνική τραγωδία. Τους κανόνες της, τη θεματολογία της, τις συμπεριφορές των ηρώων και πάνω απ’όλα τη βιαιότητα που κρύβει η μετάβαση από την πλήρη άγνοια στην γνώση και από εκεί στην κάθαρση. Και όλα αυτά είναι στάδια που οι χαρακτήρες του Παρκ Τσαν-Γουκ τα περνάνε. Και οι ηθοποιοί του τα αποδίδουν με μεγαλειώδεις ερμηνείες..