2005, σε σκηνοθεσία Fatih Akin,με τους Alexander Hacke, Orhan Gencebay, Sezen Aksu, Baba Zula, Erkin Koray

Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Ο βραβευμένος με τη Χρυσή Άρκτο σκηνοθέτης Fatih Akin με μια ταινία ντοκιμαντέρ για τις μουσικές της Κωνσταντινούπολης. Συνδετικός κρίκος της περιπλάνησής μας ο Γερμανός μουσικός Alexander Hacke (μέλος του θρυλικού γερμανικού αβάν-γκαρντ συγκροτήματος, Einsturzende Neubauten), ο οποίος κατά την παραμονή του στην Πόλη συνάντησε και ηχογράφησε στο φορητό του στούντιο δεκάδες μουσικούς της Τούρκικης μουσικής σκηνής. Όλα τα μουσικά ρεύματα – σύγχρονα ή παραδοσιακά – έχουν την ευκαιρία να δώσουν το παρόν μπροστά στο φακό. Η ζωντανή και ποικιλόμορφη αυτή μουσική διαχέεται σε κάθε γωνιά της Πόλης αγκαλιάζοντας όλους όσοι την κατοικούν.

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
O Akin παρατάσσει έξυπνα το υλικό του, ξεκινώντας από τους εκπροσώπους της ηλεκτρονικής μουσικής, της τούρκικης ραπ για να φτάσει στα ιερά τέρατα της παραδοσιακής μουσικής. Όμως εμβόλιμα μας δίνει σκηνές από την πολύβουη πόλη αλλά και αποσπάσματα από παλαιότερες Τούρκικες ταινίες ολοκληρώνοντας ένα σύνθετο πορτραίτο από εικόνες και ήχους. Σε εμάς τους Έλληνες η ταινία θα μοιάσει λίγο οικεία καθώς οι ήχοι είναι αιφνιδιαστικά συγγενείς με τα ελληνικά ακούσματα.

Μια φράση του Κομφούκιου που ακούγεται στη ταινία κρύβει το σκεπτικό του σκηνοθέτη: «Όταν φθάνεις σ’ ένα μέρος και θέλεις να το κατανοήσεις, άκουσε την μουσική του τόπου». Ουσιαστικά η ταινία είναι ένα ντοκιμαντέρ για την Κωνσταντινούπολη, με όχημα την μουσική. Παράλληλα όμως αποκαλύπτει την πίσω όψη μιας κοινωνίας, μας δίνει την ζωντανή της πραγματικότητα μακριά από κάθε ειδησεογραφική κοινοτυπία. Εδώ έχουμε μια ζωντανή μητρόπολη που δέχεται με προθυμία κάθε επιρροή -είτε αυτή προέρχεται κυρίως από τη Δύση είτε λιγότερο από την Ανατολή- για να την εντάξει μέσα στο επιβλητικό της ηχητικό σύμπαν. Και κατά αυτόν τρόπο χαρτογραφούνται τα θολά όρια που χωρίζουν Ανατολή και Δύση.