2000, σε σκηνοθεσία Ντάρεν Αρονόφσκι με τους Έλεν Μπέρστιν,Τζάρεντ Λίτο,
Τζένιφερ Κόνελι, Mάρλον Γουέιανς, Κρίστοφερ ΜακΝτόναλντ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ
H Σάρα Γκόλντφραμπ είναι μια ευτραφής χήρα που ασκείται βλέποντας τηλεόραση και ζώντας μια εξαθλιωμένη ζωή. Η πρόσκληση της σε ένα τηλεπαιχνίδι την κάνει να ξεκινήσει μια επικίνδυνη δίαιτα με χάπια ώστε να επανέλθει στη νεανική της φόρμα. Ο γιος της Χάρυ είναι ένας χαραμοφάης που μπλέκει με τον κόσμο των ναρκωτικών και προσπαθεί να επιβιώσει. Και η δική του ζωή θα “απογειωθεί” όταν θα ανοίξει μπροστά του μια “καριέρα” ως έμπορος ναρκωτικών. Οι ξαφνικές αλλαγές στις ζωές τους δεν θα έχουν τα θετικά αποτελέσματα που περιμένουν. Η Σάρα εθίζεται στα επικίνδυνα χάπια αδυνατίσματος ενώ ο Χάρυ και η παρέα του αρχίζουν να μπλέκουν εξαιτίας των νέων δραστηριοτήτων τους…

ΜΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Ταινία γροθιά στο στομάχι, πάνω στους εθισμούς και τις εξαρτήσεις από τις οποίες προσπαθούν να πιαστούν απεγνωσμένα οι ναυαγισμένες ανθρώπινες υπάρξεις για να στηριχθούν, μετά από την κατάρρευση του αμερικάνικου ονείρου (και όλου του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού που στο όνειρο αυτό στηρίχθηκε).
Μια από τις λίγες ταινίες που κρύβουν τόση δύναμη και σκληρότητα στον τρόπο αντιμετώπισης του θέματός τους. Αφήνοντας απ’ έξω τους παλιούς καλούς σκηνοθέτες όπως ο Κιούμπρικ, εδω έχουμε να κάνουμε με μια σύγχρονη σκηνοθετική ιδιοφυΐα, κάτι που εκφράζεται μεταξύ των άλλων στις πρωτότυπες γωνίες της κάμερας, το μοντάζ καθώς και στην απόλυτη σχέση της μουσικής με το σύνολο.
Επιπλέον σκοπός της ταινίας δεν είναι να διδάξει και να εισάγει ύπουλα, τα συνήθη ηθικά προβλήματα. Εδώ έχουμε μια καθαρή αφήγηση, απαλλαγμένη από τις προσωπικές σκέψεις του δημιουργού, για να βγάλει ο θεατής ανεπηρέαστος τα δικά του συμπεράσματα.
Το soundtrack για μια ακόμη φορά (όπως και στο Π) είναι απίθανο, συνοδεύοντας μουσικά αυτή τη μνημόσυνη ακολουθία για ένα όνειρο.