1998, σε σκηνοθεσία Τζόελ και Ήθαν Κοέν με τους: Τζεφ Μπρίτζες, Τζον Γκούντμαν, Τζουλιάν Μουρ, Στιβ Μπουσέμι, Τζον Τορτούρο, Μπεν Γκαζάρα, Σαμ Έλιοτ, Φίλιπ Σίμουρ Χόφμαν

Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Ο Τζέφρι Λεμπόφσκι είναι αργόσχολος που ζει νωχελικά καπνίζοντας χόρτο, πίνοντας κοκτέιλ και παίζοντας μπόουλινγκ με τους φίλους του, τον ήρεμο και καλό Ντόνυ και τον πρώην στρατιώτη -του οποίου ζωή σημάδεψε το Βιετνάμ- Γουόλτερ. Η ζωή του Λεμπόφσκι θα αλλάξει όταν θα μπλεχτεί σε μια περιπέτεια λόγω της συνωνυμίας του με έναν πλούσιο επιχειρηματία που έχει μπλεχτεί σε παράνομες δραστηριότητες.

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Ο (αντι)ήρωας του φιλμ είναι ο Τζεφ Μπρίτζες στο ρόλο του Dude ( ο Μάγκας). Ίσως ο πιο ξεχωριστός ηθοποιός των 90s και σίγουρα ο πιο αδικημένος, μετά από μια σειρά αντι-επιλογών καριέρας, ταυτίζεται με τον ήρωά του, φτιάχνοντας τον τελειότερο που έπαιξε ποτέ.
Τον αναμφισβήτητα ικανό  Μπρίτζες ακολουθούν σε απόδοση όλοι ανεξαίρετα οι ηθοποιοί του cast (άλλη μια.. συνήθεια των Κοέν). Δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό και όσο ξαναβλέπεις την ταινία, τόσο τους προσέχεις να αναφέρουν τις λεπτομέρειες που διαμόρφωσαν το χαρακτήρα τους.
Η ταινία, με σαφείς αναφορές στο μηδενισμό και τη νέα (αμερικάνικη) αριστερά των 60s, αποτελεί το anti-statement των 90s όσο αφορά τον κινηματογράφο. Κοντά στην εκπνοή της δεκαετίας, ξαναπάει στην αρχή της, πριν το Grunge και την Desert Storm, για να.. συνοψίσει όλα όσα (δεν) κάναμε ως.. ανθρωπότητα. Εξαιρετικά μελετημένη και αστεία, η πιο (ηθελημένα) παρεξηγημένη και καλύτερη ταινία των Κοέν.. έχει γίνει πολιτιστικό φαινόμενο, ενδεικτικό του κυνισμού και της απάθειας της δεκαετίας του ’90 στις ΗΠΑ.
Βέβαια, η σκηνοθεσία δεν ξεφεύγει και πολύ από τα αμερικανικά πρότυπα που καυτηριάζει αλλά αυτό λίγο επηρεάζει τον θεατή αφού αυτός ο τρόπος κινηματογράφησης σε συνδυασμό με το μοντάζ και τις μουσικές επιλογές παρασέρνουν τον θεατή στην περιπέτεια του ”Μάγκα”.
Στο σύνολό της, μιλάμε για μια ιδιαίτερη κωμωδία με κότσια όπου είτε με τις έξυπνες ατάκες της είτε με τις γραφικές καταστάσεις της θα σας κάνει να γελάσετε, με μια φιλοσοφική-πολιτική όσο και δηκτική διάθεση που δύσκολα συναντά κανείς πλέον σε αμερικάνικες ταινίες και με χαρακτήρες τόσο έξαλλους που της προσέδωσαν αυτό τον καλτ χαρακτήρα που αμέτρητοι κινηματογραφόφιλοι εκτίμησαν.
The dude abides…