1983, σε σκηνοθεσία του Τζον Κάρπεντερ, με τους Κηθ Γκόρντον, Τζον Στόκγουελ, Αλεξάντρα Πωλ, Ρόμπερτ Πρόσκι, Χάρι Ντιν Στάντον
Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Είναι καλοκαίρι του 1978, όταν ο Άρνι, ένας αδέξιος και μοναχικός έφηβος, ερωτεύεται με την πρώτη ματιά μια σαραβαλιασμένη Πλίμουθ του ’58. Ο Ντένις, ο ήρωας του σχολείου, φίλος του Άρνι και συχνά προστάτης του, κάνει ό,τι μπορεί για να του βγάλει από το μυαλό την ιδέα. Αλλά εκείνος το ‘χει αποφασίσει: Θα κάνει δική του την Κριστίν, με οποιοδήποτε κόστος…
Η Κριστίν δεν είναι ένα τυχαίο αυτοκίνητο. Μπορεί να μοιάζει με απολίθωμα μιας άλλης εποχής, αλλά έχει μέσα της ψυχή. Έτσι πιστεύει ο Άρνι. Και δεν ξέρει ακόμη πόσο δίκιο έχει…
Όσο ο Άρνι πασχίζει να την επισκευάσει, τόσο παθιάζεται μαζί της. Και τόσο περισσότερο η Κριστίν μοιάζει ν’ αποκτά σιγά σιγά δική της ζωή -ή μήπως είναι μόνο η φαντασία τους; Αυτό ελπίζει ο Ντένις… ως τη στιγμή που στους σκοτεινούς δρόμους του ήσυχου προαστίου τους αρχίζουν να σκοτώνονται άνθρωποι… κι ο Ντένις δεν μπορεί πια να αρνηθεί την τρομακτική αλήθεια: η Κριστίν είναι ζωντανή…
1968, σε σκηνοθεσία του Μπλέικ Έντουαρντ, με τους Πήτερ Σέλερς, Κλοντίν Λονγκέ,
Μαρτζ Τσάμπιον, Αλ Τσέκο
Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012
Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Ο Πίτερ Σέλερς υποδύεται τον αφελή Ινδό hrundi V. Bakshi, έναν άσημο ηθοποιό, που, μετά από ένα τραγικό λάθος στα γυρίσματα, απολύεται από την ταινία που εργαζόταν. Λόγω ενός μπλεξίματος στις λίστες του βοηθού παραγωγής, καλείται στο – υψηλών προσκεκλημένων – πάρτι του μεγαλοπαράγοντα των studios. Εκεί, με τη συμβολή ενός μεθυσμένου σερβιτόρου, ενός υστερικού μπάτλερ κι ενός ελέφαντα…καταφέρνει να προκαλέσει το απόλυτο χάος…
ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Αξεπέραστη η κωμωδία του Μπλέικ Έντουαρντς, αφού αντέχει μέσα στον χρόνο, 40 χρόνια και πλέον μετά την Α’ προβολή της. Από τις κορυφαίες σλάσπτικ ταινίες όλων των εποχών. Δίπλα στον χαρισματικό Πίτερ Σέλερς ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ, ακούσια, ανατρέπει το …”σύστημα”, και δημιουργεί το γνωστό “χάος” στο Πάρτι, ο μεθυσμένος σερβιτόρος, η άλλη κωμική καρικατούρα που εξίσου αμφισβητεί την “Τάξη” του Συστήματος και παρεκτρέπεται με τα γνωστά ιλαροτραγικά αποτελέσματα. Μέσα σ’ όλα αυτά βάλτε τους …Ρώσους (μην ξεχνάμε πως και μόνο το άκουσμα “έρχονται οι Ρώσοι” υποδηλώνει την ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα της εποχής, εντείνοντας το ψυχροπολεμικό κλίμα) καλλιτέχνες, τον ελέφαντα των …”λουλουδιών” και τον περιβόητο αφρό στη βίλα του αφεντικού και έχετε τα κλειδιά μιας από τις πιο ξεκαρδιστικές κωμωδίες αναρχο-σωματικού ύφους, που έγιναν ποτέ … Είναι 1968, η εποχή των χίπις συνοδεία της αξέχαστης μουσικής επένδυσης του Χένρι Ματσίνι. Ότι άλλο και να προσθέσουμε είναι λίγο. Από τις ταινίες που πρέπει κάποιος να δει πριν πεθάνει! Όχι αναγκαστικά από τα γέλια.
Εργαστήριο βοτάνων :
Συνδεόμαστε με τα προηγούμενα (τι είναι βότανο, πως συλλέγεται, πως διατηρείται) και μπαίνουμε σιγά σιγά στην ανάλυση των ιδιοτήτων του κάθε βοτάνου και μαθαίνουμε τον τρόπο χρήσης του.
Σε αυτη την ενότητα : Χαμομήλι – Βάλσαμο – Δάφνη – Μέντα
Με την Ευσταθία Δούκα
Η ΙΣΤΟΡΙΑ Η ταινία βασίζεται σε μια αληθινή ιστορία(έγινε περί το 1996 με 1997, στην Πελοπόννησο).
Ο Βαγγέλης είναι ένας 35χρονος άντρας, αποφασισμένος να ξεκόψει από το σκοτεινό παρελθόν και να αλλάξει τη ζωή του. Έτσι δοκιμάζει να κάνει μια καινούρια αρχή στο κτήμα του πατέρα του στην Πελοπόννησο. Οι κάτοικοι της περιοχής του υποδέχονται αρχικά με καχυποψία που μετατρέπεται γρήγορα σε απροκάλυπτη εχθρότητα.
Μόνος υποστηρικτής του είναι ο Αστυνόμος της γειτονικής κωμόπολης. Η απόφαση του Βαγγέλη να ξαναχτίσει τη ζωή του και η προσπάθεια του να αντιμετωπίσει το εχθρικό περιβάλλον, εξομαλύνουν την κατάσταση και ο Βαγγέλης μοιάζει να εντάσσεται στην τοπική κοινωνία.
Μέχρι τη στιγμή που φτάνει η Μαρία, γυναίκα της ζωής του και σύνδεσμος με το παρελθόν, το οποίο κάνει μοιραία την εμφάνιση του και η ρήξη του ήρωα με το περιβάλλον είναι πλέον αναπόφευκτη. Οι εντάσεις κορυφώνονται, ο Βαγγέλης συνθλίβεται.
ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Στην ταινία του ο Νίκος Γραμματικός επιχειρεί να αναμετρηθεί με τα φαντάσματα της μισαλλοδοξίας και του ρατσισμού που συνθλίβουν ένα νεαρό στην Ελλάδα του σήμερα. Χρησιμοποιώντας τις δομές ενός γουέστερν, ο σκηνοθέτης κάνει ένα πικρό σχόλιο για τις αθέατες και εν πολλοίς απωθητικές όψεις της ελληνικής επαρχίας. Η επανένταξη ενός ανθρώπου αντί να υποβοηθείται, καταπολεμείται. Υπό το στενόμυαλο πρίσμα μιας κοινωνίας που αρνείται να αφουγκραστεί. Η προκατάληψη και η δυσπιστία με την οποία υποδέχονται τον ήρωα οι ντόπιοι δημιουργούν ένα ασφυκτικό περιβάλλον που τον οδηγεί στην απομόνωση και τον αφανισμό. Θα παίξει μαεστρικά και με τον ΄έξω΄ χώρο. Τοποθετώντας στις σκιές ένα γεγονός έκτρωμα(καμένα δάση), που βαραίνει την κλειστή κοινωνία του χωριού και τη συσπειρώνει κάτω από μια ενιαία και χυδαία φορεσιά συγκάλυψης, μια κοινωνία νομικής ανισότητας η οποία επιδεινώνει τους αντανακλαστικούς μηχανισμούς παραγωγής φόβων και προκαταλήψεων. Ο Γραμματικός κάνει μια σημαντική ταινία. Απλή και λιτή, ικανή να μιλήσει σ’ ένα ευρύ κοινό. Η φόρμα υπερβαίνει κατά πολύ τον ακαδημαϊσμό. Με κοντινά υποκειμενικά πλάνα, ασταθείς λήψεις, και συνεχή κίνηση της κινηματογραφικής μηχανής. Ενώ και η μουσική του Θανάση Παπακωσταντίνου στέκεται ένα σημαντικό καταφύγιο δραματικοποίησης.
«Δεν είναι καθόλου εύκολο να πηγαίνεις – από φύση, όχι για να προκαλέσεις – κόντρα στο ρεύμα, αναζητώντας να βρεις την αλήθεια σου. Αυτό κάνει και “Ο βασιλιάς” της ταινίας μου, με αποτέλεσμα να μπει στο μάτι των αδιάφορων και κυνικών ανθρώπων του περιβάλλοντός του.
Ο ήρωάς μου δεν είναι περιθωριακός. Από τη στιγμή που βγαίνει από τη φυλακή, προσπαθεί να δει αλλιώς τα πράγματα γύρω του και να ξεκινήσει τη ζωή του από την αρχή. Κάθε άνθρωπος που είναι διαφορετικός από τους άλλους, δεν πάει να πει ότι είναι και περιθωριακός. Μπορεί να ενταχθείς σε ένα σύνολο και να παραμένεις διαφορετικός, να έχεις τη συνείδησή σου ήσυχη.
Φτάνω στα άκρα, για να σχολιάσω την ισοπέδωση των συναισθημάτων που πάνε να γίνουν κατάσταση πραγμάτων γύρω μας. Ήθελα να ξανασκεφτούμε και να οριστούν οι έννοιες καλού – κακού, δίκαιου – άδικου, αληθινού – ψευδούς, ηθικού – ανήθικου». (αποσπάσματα συνέντευξης του Ν. Γραμματικού στην εφ. ΤΑ ΝΕΑ/27-02-2003)
Εργαστήριο συλλογής και διατήρησης σπόρων και ποικιλιών.
Γιατί είναι σημαντικό να συλλέγουμε σπόρους.
Θα μάθουμε τον τρόπο συλλογής στων σπόρων, να ελέγχουμε τη βλαστικότητά τους, τον τρόπο να τους αποξηραίνουμε και να τους αποθηκεύουμε.
Με τον Γιώργο Βύρλα.
Συμμετοχή ελεύθερη.
Σεμινάριο : Γνωριμία με τη φωτογραφία και τις ιδιαιτερότητες της ως μέσο έκφρασης.
Εισηγητής ο Βαγγέλης Ταμβάκος.
Παράλληλα στους χώρους της “σβούρας” θα φιλοξενηθεί έκθεση καλλιτεχνικής φωτογραφίας των Βαγγέλη Ταμβάκου και Ελευθερίας Αγγελάκη που θα διαρκέσει έως τις 31 Οκτώβρη.
2005, σε σκηνοθεσία Fatih Akin,με τους Alexander Hacke, Orhan Gencebay, Sezen Aksu, Baba Zula, Erkin Koray
Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012
Η ΙΣΤΟΡΙΑ Ο βραβευμένος με τη Χρυσή Άρκτο σκηνοθέτης Fatih Akin με μια ταινία ντοκιμαντέρ για τις μουσικές της Κωνσταντινούπολης. Συνδετικός κρίκος της περιπλάνησής μας ο Γερμανός μουσικός Alexander Hacke (μέλος του θρυλικού γερμανικού αβάν-γκαρντ συγκροτήματος, Einsturzende Neubauten), ο οποίος κατά την παραμονή του στην Πόλη συνάντησε και ηχογράφησε στο φορητό του στούντιο δεκάδες μουσικούς της Τούρκικης μουσικής σκηνής. Όλα τα μουσικά ρεύματα – σύγχρονα ή παραδοσιακά – έχουν την ευκαιρία να δώσουν το παρόν μπροστά στο φακό. Η ζωντανή και ποικιλόμορφη αυτή μουσική διαχέεται σε κάθε γωνιά της Πόλης αγκαλιάζοντας όλους όσοι την κατοικούν.
ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ O Akin παρατάσσει έξυπνα το υλικό του, ξεκινώντας από τους εκπροσώπους της ηλεκτρονικής μουσικής, της τούρκικης ραπ για να φτάσει στα ιερά τέρατα της παραδοσιακής μουσικής. Όμως εμβόλιμα μας δίνει σκηνές από την πολύβουη πόλη αλλά και αποσπάσματα από παλαιότερες Τούρκικες ταινίες ολοκληρώνοντας ένα σύνθετο πορτραίτο από εικόνες και ήχους. Σε εμάς τους Έλληνες η ταινία θα μοιάσει λίγο οικεία καθώς οι ήχοι είναι αιφνιδιαστικά συγγενείς με τα ελληνικά ακούσματα.
Μια φράση του Κομφούκιου που ακούγεται στη ταινία κρύβει το σκεπτικό του σκηνοθέτη: «Όταν φθάνεις σ’ ένα μέρος και θέλεις να το κατανοήσεις, άκουσε την μουσική του τόπου». Ουσιαστικά η ταινία είναι ένα ντοκιμαντέρ για την Κωνσταντινούπολη, με όχημα την μουσική. Παράλληλα όμως αποκαλύπτει την πίσω όψη μιας κοινωνίας, μας δίνει την ζωντανή της πραγματικότητα μακριά από κάθε ειδησεογραφική κοινοτυπία. Εδώ έχουμε μια ζωντανή μητρόπολη που δέχεται με προθυμία κάθε επιρροή -είτε αυτή προέρχεται κυρίως από τη Δύση είτε λιγότερο από την Ανατολή- για να την εντάξει μέσα στο επιβλητικό της ηχητικό σύμπαν. Και κατά αυτόν τρόπο χαρτογραφούνται τα θολά όρια που χωρίζουν Ανατολή και Δύση.
Εργαστηριο παιδικής απασχόλησης “γνωρίζω τον εαυτό μου και τους άλλους”.
Με μικρά εκπαιδευτικά και παιδαγωγικά παιχνίδια που γυμνάζουν την αυτοπεποίθηση, το πνεύμα συνεργασίας, τη δημιουργικότητα, την παρατηρητικότητα και μαθαίνουν στα παιδιά τον αυτοσχεδιασμό.
