1991,σε σκηνοθεσία Πέδρο Αλμοδόβαρ, με τους Βικτόρια Αμπρίλ, Μαρίζα Παρέντες, Μιγκουέλ Μποζέ, Φεοντόρ Ατκίν

Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Μια διάσημη ηθοποιός επιστρέφει ύστερα από πολλά χρόνια στην πατρίδα της και πληροφορείται ότι η κόρη της παντρεύτηκε έναν πρώην εραστή της.

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Ο Αλμοδόβαρ θα παίξει αρκετές φορές μαζί μας με τις απίθανες σεναριακές συμπτώσεις και τις αναληθοφανείς καταστάσεις, που όμως θα τις κάνει απόλυτα πιστευτές χάρη σε μια εξαιρετικά ελεγχόμενη και εντυπωσιακή σκηνοθεσία.
Η διάσημη τραγουδίστρια Μπέκυ ντελ Παράμο επισκέπτεται μετά από 15 χρόνια απουσίας την κόρη της για να ανακαλύψει ότι είναι παντρεμένη με έναν πρώην δεσμό της. Η δολοφονία του συζύγου θα αναστατώσει τις ζωές τους στρέφοντας τις υποψίες επάνω τους. Με το αστυνομικό μυστήριο στο παρασκήνιο, ο Αλμοδόβαρ συνθέτει άλλο ένα μελόδραμα της προσωπικής του κινηματογραφικής σχολής, με τα κωμικά στοιχεία υπερτονισμένα και τις εικαστικές παρεμβάσεις να κυμαίνονται στις συνήθεις κιτς αποχρώσεις της πρώιμης περιόδου του.
Η ταινία περιέχει όλα εκείνα τα στοιχεία που τον έκαναν αγαπητό μέσα στην εκκεντρικότητα της αφήγησής του. Χωρίς να εγκαταλείπει τους ακραίους χρωματικούς συνδυασμούς και τις εκκεντρικές κιτς φιγούρες, εισάγει για πρώτη φορά την έννοια του μελοδράματος κι αποκτά ως δια μαγείας την ικανότητα να μας συγκινεί. Το μελόδραμα εδώ δεν αντιμετωπίζεται, βέβαια, ακόμα ως θέμα, αλλά ως κατευθυντήρια γραμμή καθώς η ταινία δεν είναι ξεκάθαρα δραματική αλλά ισορροπεί ανάμεσα στο δράμα και την κωμωδία με άφθονες κωμικές στιγμές και το γνώριμο έως τότε αλμοδοβαρικό μαύρο χιούμορ.
Με την προσθήκη αχνών τόνων πολιτικού σινεμά –σε μια προσπάθεια απεικόνισης της αδυναμίας ενός έθνους να αναπτύξει προσωπικότητα στην μεταφρανκική εποχή-, παρανοϊκών καταστάσεων –στοιχείο αναπόσπαστο της Αλμοδοβαρικής παράδοσης- που θυμίζουν έντονα παλιότερες δημιουργίες του (ιδίως το Kika), καθώς και έντονων στιγμών μελοδραματικής έντασης, ο σκηνοθέτης μοιάζει να βρίσκεται στο μεταίχμιο μιας μεταβατικής περιόδου της καριέρας του. Μιας μετάβασης που είχε ως αποτέλεσμα τον παραγκωνισμό των ημίτρελων καταστάσεων για μια πιο ορθολογιστική αφήγηση, με σημαντικότερα δείγματα αναφοράς τα Καυτή Σάρκα, Όλα για τη Μητέρα μου και Μίλα της. Έτσι, ακροβατώντας μεταξύ σοβαρότητας και κωμωδίας, ο Αλμοδόβαρ προσφέρει μια από τις τελευταίες ταινίες της «ανώριμης» περιόδου του. Σχεδόν μετεφηβικής..
Δεν ξεχνάμε την υπέροχη μουσική και κυρίως το αξεπέραστο κομμάτι της Luz Cazal, Piensa En Mi.