Milk

2008, σε σκηνοθεσία Γκας Βαν Σαντ με τους: Σων Πεν, Τζος Μπρόλιν, Τζέιμς Φράνκο, Ντιέγκο Λούνα, Έμιλ Χιρς

Δευτέρα 12 Μαΐου 2014
Δευτέρα 12 Μαΐου 2014

Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Η ιστορία του Χάρβεϊ Μιλκ, δημοτικού συμβούλου του Σαν Φρανσίσκο και πρώτου δηλωμένα ομοφυλόφιλου εκλεγμένου δημόσιου λειτουργού στις ΗΠΑ, ο οποίος δολοφονήθηκε από πολιτικό του αντίπαλο το 1978.

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Αφήνοντας στην άκρη τους φορμαλιστικούς του πειραματισμούς και την αντισυμβατικότητα πρόσφατων δημιουργιών του («Last Days», «Gerry», «Elephant»…) και αφουγκραζόμενος τα σημεία των καιρών, με πρώτο και κύριο την ανάληψη της ηγεσίας στις ΗΠΑ από τον «ανανεωτή» Μπάρακ Ομπάμα, ο Γκας Βαν Σαντ δημιουργεί ένα εξαιρετικά επίκαιρο, καλογυρισμένο, όσο και ενδιαφέρον – ιστορικά, αλλά και κοινωνιολογικά – φιλμ, που, τηρουμένων των αναλογιών, αποτελεί το δικό του «Brokeback Mountain».
Υιοθετώντας την αφηγηματική φόρμα μιας «ντοκιμαντερίστικης» καταγραφής και με την κορυφαία σκηνοθετική του δεξιοτεχνία μάς διηγείται ένα συναρπαστικό, διδακτικό αληθινό παραμύθι. Όσο κι αν ανεβάζει την ένταση, κρατάει χαμηλούς τους εσωτερικούς τόνους και κλέβει μερικές πολύτιμες ποιητικές στιγμές, όλες φυσικά από το ερμηνευτικό φαινόμενο που ονομάζεται «Σων Πεν», ο οποίος –παραδίδοντας μια κινησιολογικά και συναισθηματικά συγκλονιστική ερμηνεία μιας και δεν υποδύεται απλά τον Χάρβεϊ Μιλκ, αλλά τον ενσαρκώνει– βραβεύτηκε με Όσκαρ και πολλά βραβεία ενώσεων κριτικών.
Με ένα κρυστάλλινα καθαρό σενάριο, η ταινία μοιράζεται ακριβοδίκαια ανάμεσα στο πολιτικό και το προσωπικό, το δημόσιο και το ιδιωτικό, το μεγάλο και το μικρό, καταφέρνοντας να ενώσει πολλούς και ετερόκλητους θεατές και να καλύψει όσο το δυνατόν περισσότερες πτυχές του αντικειμένου της και μιας ολόκληρης εποχής μέσα από μια αιθέρια αφήγηση που αποφεύγει δεξιοτεχνικά τις εύκολες χαρακτηρολογίες, τους προφανείς συμβολισμούς και τις πομπώδεις κορώνες.
Ούτε αγιογραφία ούτε παραδοσιακή βιογραφία, το «Μilk» αναποδογυρίζει το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου και το μετατρέπει σε έναν ύμνο πάνω στη ζωή, τη σημασία της αλλαγής και την ανάγκη της ελπίδας. Είναι ένα βαθιά ανθρώπινο κομμάτι σινεμά.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *