1969, σε  σκηνοθεσία Γούντι Άλεν με τους: Γούντι Άλεν, Τζάνετ Μάργκολιν, Μαρσέλ Χίλερ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Το «έπος» του Βίρτζιλ Στάρκγουελ, ενός μικροαπατεώνα, όπως παρουσιάζεται μέσα από διάφορα στιγμιότυπα της ζωής του. Η εφηβεία του, η άκαρπη προσπάθεια του να ασχοληθεί με την μουσική, οι σχέσεις του με τις γυναίκες και η εμμονή του με τις ληστείες τραπεζών.

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Η πρώτη ταινία του Γούντι Άλεν είναι ένα είδος παρωδίας καθώς διακωμωδεί την ζωή του Βίρτζιλ Στάρκγουελ με δήθεν ντοκιμαντερίστικο στυλ. Ο Άλεν φανερά επηρεασμένος από την stand up comedy, δημιουργεί μια σπαρταριστή κωμωδία, χρησιμοποιώντας αφηγηματικά τεχνάσματα και ποταμούς μονολόγων. Οι ευφυέστατοι μονόλογοι εναλλάσσονται με συνεντεύξεις και αποσπάσματα από την ζωή του Στάρκγουελ.
Δεν είναι τυχαία η απόδοση του αγγλικού τίτλου της ταινίας ως “Ζητείται Εγκέφαλος για Ληστεία”. Σε αυτό το πρώτο του σκηνοθετικό πόνημα, ο Άλεν δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας καλά κουρδισμένος εγκέφαλος που ληστεύει. Κλέβει ιδέες και στυλ από εκείνο το σινεμά που διαμόρφωσε τον ίδιο κινηματογραφικά. Αδερφοί Μαρξ, Μπίλυ Γουάιλντερ, Τζέρυ Λιούις.
Και είναι τόσο καλός, που ενώ κάνει τρεις δουλειές μαζί (παίζοντας, υπογράφοντας το σενάριο, σκηνοθετώντας το φιλμ), την ίδια ώρα φανερώνει και υπογραμμίζει τις επιρροές του από την κλασική αμερικάνικη κωμωδία, μπολιάζοντας αυτή τη συρραφή με τη δημιουργική του πνοή, που πολύ αργότερα θα κατέληγε να εγκλωβιστεί στον κυκεώνα των στερεότυπων: “Ιδιοσυγκρασιακό χιούμορ”, “νευρώσεις”, “ψυχανάλυση”, “Νέα Υόρκη”, θα είναι μερικές μόνο λέξεις- κλειδιά που θα συνοδεύουν το όνομά του στο εξής.

Τετάρτη 15 Μαίου 2013 στις 6.30μμ

2007, σε  σκηνοθεσία Κεν Λόουτς με τους: Κίρστον Γουέρινγκ, Τζούλιετ Έλις, Λέζλο Ζούρεκ, Τζο Σάιφλιτ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ

Η Άντζι μπορεί να μην έχει ιδιαίτερη σχολική παιδεία, αλλά είναι δυναμική, έξυπνη και φιλόδοξη. Όταν μένει άνεργη για άλλη μια φορά, είναι αποφασισμένη να αποδείξει ότι μπορεί να τα καταφέρει.Μαζί με τη συγκάτοικό της, τη Ρόουζ, αποφασίζουν να γίνουν τα αφεντικά του εαυτού τους. Στήνουν ένα γραφείο ανεύρεσης εργασίας για μετανάστες εργάτες, το οποίο λειτουργεί σε μια διαφορετική πραγματικότητα με άλλους κανόνες. Εκεί η εργασία είναι φτηνή και οι νόμοι θεσπίζονται για να καταργούνται.Ίσως και να αντιπροσωπεύουν ένα σημείο των καιρών: η ευκαιρία να βγάλεις όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα, ανεξάρτητα από τις συνέπειες, είναι δελεαστική. Αλλά με τι κόστος;

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Το σινεμά που ασχολείται με τον ρεαλισμό δεν έχει χάσει ποτέ την δύναμη του και όσο υπάρχουν σημαντικά άλυτα προβλήματα σε αυτόν τον πλανήτη θα είναι απαραίτητη η ύπαρξη του.
Η ταινία με τον συμβολικό όσο και αυτοσαρκαστικό τίτλο, μας περιγράφει δείχνοντάς μας ένα Λονδίνο σχεδόν τριτοκοσμικό, τα όρια της ανεργίας και της εκμετάλλευσης των μεταναστών και λαθρομεταναστών. Η ηρωίδα της ταινίας εμποτισμένη από το ιδιότυπο “αμερικάνικο όνειρο” για πλούτο και ευημερία, χρησιμοποιεί κάθε νόμιμο και παράνομο μέσο για να το πετύχει ξεπερνώντας κάθε ηθικό φραγμό που βρίσκεται στο διάβα της. Η ανθρωπιά χάνεται μόλις το χαρτονόμισμα με την κεφαλή της βασιλομήτορος θα γίνει αυτοσκοπός με την υποκρισία και το ψέμα να κερδίζουν πόντους. Χωρίς κανένα δισταγμό εκμεταλλεύεται την ανθρώπινη ανάγκη της εργασίας για βιοποριστικούς λόγους, σ’ έναν κόσμο χωρίς σύνορα στον τομέα της οικονομίας. Έναν κόσμο ελεύθερο στην εξαθλίωση, την ανεργία, την φτώχεια, την ένδεια και τη δυστυχία.
Ο Λόουτς έχει έναν συγκεκριμένο τρόπο που χειρίζεται τα δεινά του καπιταλισμού: μιλάει με σύγχρονες παραβολές, τα λέει σταράτα και ρεαλιστικά, τα κινηματογραφεί με αναμφισβήτητο ταλέντο (σαν ιερή αγελάδα της απλότητας), τα φέρνει από δω, τα πάει από κει, αλλά καταλήγει στο ίδιο και το αυτό συμπέρασμα: Είμαστε όλοι πιόνια ενός αμοραλισμού που παράγεται με ύπουλη παθογένεια από το ανελεύθερο κέντρο αποφάσεων που δεν μπορούμε να διακρίνουμε μέσα στην ποταπή, μικρόψυχη, φανταστική, μικρή μας ευδαιμονία. Πρέπει να ενωθούμε..

Κυριακή 12 Μαιου 2013 στις 6 το απόγευμα 

1979, σε σκηνοθεσία Τέρι Τζόουνς, με τους Γκράχαμ Τσάπμαν, Τζον Κλιζ, Τέρι Γκίλλιαμ, Έρικ Άιντλ, Τέρι Τζόουνς, Μάικλ Πέιλιν

Η ΙΣΤΟΡΙΑ
O Mπράιαν γεννήθηκε σε ένα στάβλο την ημέρα των Χριστουγέννων, ακριβώς δίπλα στο στάβλο που γεννήθηκε… ξέρετε ποιος. Οι Τρεις Μάγοι με τα Δώρα φτάνουν στο στάβλο του και τα αποθέτουν στην ποδιά του, όταν, όμως, το αστέρι προχωρά, καταλαβαίνουν το λάθος τους και παραδίδουν τα δώρα τους στον διπλανό στάβλο. Αυτή είναι η ιστορία της ζωής του Μπράιαν: πάντα κατά λάθος, όλοι νομίζουν πως είναι ο Μεσσίας. Το πρόβλημα είναι πως εκείνος δεν μπορεί να κάνει τίποτε για να τους πείσει πως δεν πρέπει και να… σταυρωθεί κατά λάθος!

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Η ομάδα των Monty Pythons στην τρίτη της ταινία επιχειρεί να δει με μια ανατρεπτική ματιά τα γεγονότα που αποτέλεσαν την βάση του χριστιανισμού.
Παρόλη την ανεκτικότητα της Δύσης και την κατοχύρωση ήδη από την εποχή του Διαφωτισμού της ανεξιθρησκίας και της ελευθερίας του λόγου, η ταινία συνάντησε δυσκολίες. Τόσο στην εύρεση παραγωγού που θα την χρηματοδοτούσε όσο και από την καθολική εκκλησία και άλλες εκκλησιαστικές οργανώσεις που την κατήγγειλαν ανοιχτά και συνέστησαν στους πιστούς να απέχουν από τις αίθουσες. Παραγωγός της ταινίας τελικά βρέθηκε στο πρόσωπο ενός “σκαθαριού”,  του Τζωρτζ Χάρισον.
Κεντρικό θέμα της ταινίας είναι η διακωμώδηση της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας, της τάσης των ανθρώπων να μπερδεύουν το μέσο με το σκοπό και τελικά της εκμετάλλευσης της ανάγκης των ανθρώπων να ανήκουν σε ένα σύνολο. Είτε αυτό το σύνολο είναι μια πολιτική οργάνωση είτε μια θρησκεία, στην ταινία διαπιστώνουμε μια κοινή οπτική.
Γυρισμένη το 1979, δυο μόλις χρόνια μετά την υπερπαραγωγή του Φράνκο Τζεφιρέλι “Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ”, η ταινία θα σε φέρει αντιμέτωπο με το χιούμορ σου, τη σάτιρα, την πίστη σου αλλά και όλα όσα σου έχουν μάθει από μικρό παιδί. Ίσως σου δείξει και τη θετική πλευρά της ζωής..

1993,  σε σκηνοθεσία και σενάριο της Τζέιν Κάμπιον, με τους Χόλι Χάντερ, Άννα Πάκουιν, Χάρβεϊ Καϊτέλ και Σαμ Νιλ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Η Άντα Μαγκράθ, μια μουγκή γυναίκα, φτάνει με την 9χρονη κόρη της σε μια απομονωμένη κατοικία στην Νέα Ζηλανδία του 19ου αιώνα, για να γνωρίσει και να μείνει μαζί με τον νέο της σύζυγο. Από όλα της τα υπάρχοντα, ο άντρας της αρνείται να μεταφέρει το αγαπημένο της πιάνο, με αποτέλεσμα να το εγκαταλείψουν στην παραλία. Προκειμένου να μην καταστραφεί, η Άντα κάνει μια συμφωνία με έναν ιθαγενή, που έχει πλέον το πιάνο στην κατοχή του. Μπορεί να πάρει πίσω το πιάνο της, αν του επιτρέψει να κάνει διάφορα πράγματα, όσο εκείνη παίζει. Ένα μαύρο κλειδί για κάθε μάθημα…

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Ένα αριστουργηματικό φιλμ, βαθιά ρομαντικό και συναισθηματικό, τρυφερό και παθιασμένο, συνταρακτικά λυρικό, με κορυφαίες ερμηνείες, απίστευτη πλαστικότητα στα καδραρίσματα, οπτικούς και αφηγηματικούς συμβολισμούς, αξιοποίηση στο έπακρο του τοπίου, των σκηνικών και του φωτισμού (ώστε να αντικατοπτρίσουν το εσωτερικό των χαρακτήρων και να δημιουργήσουν την κατάλληλη ατμόσφαιρα) εμπνευσμένο σενάριο και σκηνοθεσία, μία απογειωτική μουσική-σε συνδυασμό με την πιο ηχηρή σιωπή της ίδιας της πρωταγωνίστριας, ένα φιλμ γεμάτο υπόγειες αντηχήσεις, απείρως γοητευτικό.
Η αγάπη, το πάθος, ο έρωτας, η απόρριψη και η αποδοχή βρίσκουν το βήμα που τους αρμόζει μέσα από τον κινηματογραφικό φακό της Τζέιν Κάμπιον, η οποία και δικαίως θα βραβευτεί με τον Χρυσό Φοίνικα του Φεστιβάλ των Καννών το 1993.
Η μουντή ματιά της Κάμπιον ενισχύεται από τη φοβερή φωτογραφία του Στιούαρτ Ντράιμπεργκ, ενώ η ταινία κερδίζει τα μέγιστα από την ουράνια μουσική του Μάικλ Νάιμαν (κι όμως, δεν ήταν υποψήφια για Όσκαρ) και τις ερμηνείες.

Το Μάτριξ μπορεί να αναγνωσθεί σε πολλά επίπεδα: προσωπικό, ιδεολογικό, πολιτικό, κοινωνικό, στο κοντινό μας περιβάλλον, στην Ελλάδα της κρίσης, στον κόσμο. Το συμπέρασμα όμως είναι κοινό παντού: με την κριτική σκέψη, που φέρνει την αμφισβήτηση και την αναζήτηση, μπορούμε να οδηγηθούμε στην πραγματικότητα :

Την συνειδητοποίηση του ανθρώπου μπροστά στο αληθινό (πρόβλημα, κατάσταση κλπ) που όσο οδυνηρή και αν είναι, δεν έχει επιστροφή, παρά μόνο ευκαιρίες για ανατροπή.

Τα στάδια που περνάει ο καθένας από μας μέχρι να αντιληφθεί και να αποδεχθεί την πραγματικότητα ώστε να παλέψει γι’ αυτήν.

Την εξάρτηση μας από την τεχνολογία αλλά και οι καταναλωτικές μας συνήθειες που είναι η πηγή τροφοδοσίας του συστήματος.

Το Σάββατο 27 Απριλίου 2013 στις 8μμ σας καλούμε στην διάλεξη του Δημήτρη Ουλή, με θέμα “Καλώς ήρθατε στην Ερημο του Πραγματικού: Ξαναδιαβάζοντας το Matrix στην Ελλάδα της κρίσης”.

Ο Δημήτρης Ουλής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1971. Σπούδασε Θεολογία στη Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ., Φιλοσοφία στο τμήμα Φ.Π.Ψ. της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών και Κοινωνική Ανθρωπολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών. Σπούδασε επίσης ακορντεόν, πιάνο και ανώτερα θεωρητικά της Μουσικής στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών. Ασχολήθηκε ενεργά με το χώρο της ενοριακής κατήχησης και δίδαξε τόσο στη δευτεροβάθμια όσο και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Είναι συγγραφέας δύο βιβλίων: Ο Έρωτας και η Νεοπλατωνίνη: μια θεολογία της Σωματικής Επαφής (Αθήνα: Εξάντας 2001) και Unplugged: Αυτοβιογραφικές σημειώσεις ενός Εφέδρου Λοχία (Αθήνα: Θρησκειολογία – Ιερά/Βέβηλα 2006). Εκτός από άρθρα του, θεολογικού, ανθρωπολογικού και πολιτικού προβληματισμού, τα οποία έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο, έχει συμμετάσχει με μελέτες, βιβλιοκριτικές και δοκίμιά του σε διάφορα λεξικά, επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους.

Σήμερα Τρίτη, 23 Απριλίου, και κάθε Τρίτη, στις 5.30- 7.30μμ το 3ο εργαστήριο

Μέσα από αυτά τα 15 εργαστήρια κάθε συμμετέχοντας έχει την εμπειρία της θεραπευτικής διαδικασίας που προτείνει η Δυτική Βοτανοθεραπεία, και που μπορεί να λειτουργήσει ως εργαλείο αυτοδιαχείρισης της υγείας του. Θα διδαχθεί το βασικό τρόπο λήψης ολιστικού ιατρικού ιστορικού για τον εαυτό του, καθώς και το πως να κατανοεί και να συνδέει τις πληροφορίες αυτές μέσα από το πρίσμα της ολιστικής θεραπείας. Μέσα από βιωματικές ασκήσεις παρατήρησης που συμβάλλουν στην καλλιέργεια της σχέσης με τον εαυτό και το περιβάλλον, δίνονται δυνατότητες δημιουργίας νέων επιλογών και διεύρυνσης της ελευθερίας στη λήψη αποφάσεων σε θέματα υγείας.

Προθεσμία συμμετοχής Τρίτη μέχρι και 30 Απριλίου. Οι συμμετέχοντες που θα παρεβρεθούν μέχρι και την παραπάνω ημερομηνία, μπορούν να παρακολουθήσουν τα υπόλοιπα 13 εργαστήρια που έχουν προγραμματιστεί για τους επομενους 3 μήνες. Από εκείνη την ημερομηνία και έπειτα η ομάδα θα είναι κλειστή, για την καλύτερη λειτουργία του μαθήματος.(αν θέλετε να συμμετέχετε μετά την ημερομηνία είναι πιθανό κατόπιν συνεννόησης)

Βιογραφικό σημείωμα:
Η Κωνσταντίνα Λίτσα σπούδασε Φυτοθεραπεία (BScHonours Herbal Medicine/ Phytotherapy) στη Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας του Πανεπιστημίου Napier στο Εδιμβούργο, στη Σκωτία. Εμπνευσμένη από τον τρόπο που παρατήρησε την επίδραση του νου στη θεραπεία ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στη “Συμβουλευτική Ψυχολογία στη Δημόσια Υγεία”. Επίσης εκπαιδεύτηκε στη Συμβουλευτική Στοχευμένη στην Επίλυση (Solution Focused Counselling) και στη Προσωποκεντρική Συμβουλευτική. Εργάστηκε ως Φυτοθεραπέυτρια στη Βρετανία από το 2007, σε ιδιωτικές και δημόσιες κλινικές καθώς και σε κοινοτικά προγράμματα για ομάδες ανάγκης με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους. Επίσης ήταν για 3 χρόνια μέλος της ομάδας Αγωγής Υγείας του Δήμου του Εδιμβούργου που εργάζονταν με εφήβους σε Γυμνάσια και έλαβε μέρος σε Βρετανικά προγράμματα εκπαίδευσης που αφορούν στην ανάπτυξη αυτοπεποίθησης και περιβαλλοντολογικής συνείδησης σε Νηπιαγωγία και Δημοτικά σχολεία. Από το 2006 εώς το 2011 εργάστηκε τα καλοκαίρια σε Διεθνή Φεστιβάλ, προσφέροντας Πρώτες Βοήθειες με Βότανα, και ηγούταν Βοτανικούς Περιπάτους. Τον Αύγουστο του 2011 επέστρεψε στην Ελλάδα όπου ζει με το σύζυγό της στην Κορινθία, καλλιεργεί και συλλέγει ελληνικά βότανα και πειραματίζεται σε έναν αυτάρκη τρόπο ζωής σε ισορροπία με τη φύση, σύμφωνα με τις αρχές Αειφόρου Καλλιέργειας (Permaculture). Συμμετέχει στην δημιουργία σχολικών λαχανόκήπων με την ομάδα “ο Κήπος της Αφθονίας”, και οργανώνει εργαστήρια αυτάρκειας και αυτόδιαχείρισης της υγείας για την τοπική κοινότητα. Ασχολείται επίσης με την οργάνωση δράσεων που αφορούν στην υποστήριξη, τη διατήρηση και μετάδοση παραδοσιακών τεχνών και επαγγελμάτων. Από μικρή επίσης ασχολήθηκε με το χορό, που είναι το δεύτερό της επάγγελμα εδώ και 8 χρόνια, όπου χρησιμοποιεί συχνά την επαφή της με τα φυτά και τη φύση ως μέσο έμπνευσης στις χορογραφίες της και στη διδασκαλία.