Το λιμάνι της Χάβρης (Le Havre)

2011,σκηνοθεσία  Άκι Καουρισμάκι, με τους  Αντρέ Βιλμς, Κάτι Ούτινεν, Ζαν-Πιέρ Νταρουσέν, Μπλοντέν Μιγκέλ,
Ελίνα 
Σάλο, Εβελίν Ντιντί

Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Ο Marcel Marx είναι ένας μποέμ τύπος που κάποτε φιλοδοξούσε να πιάσει την καλή ως συγγραφέας στο Παρίσι. Πλέον όμως έχει αποτραβηχτεί στη Χάβρη, το δεύτερο πιο πολυσύχναστο λιμάνι της Γαλλίας. Εκεί περνά τις μέρες του καθαρίζοντας παπούτσια των περαστικών, ενώ τα απογεύματα συχνάζει στο αγαπημένο του μπαρ και φροντίζει την Arletty τη βαριά άρρωστη σύζυγό του. Ο Marcel θα συναντήσει τυχαία τον Idrissa, ένα ανήλικό αγόρι από την Αφρική που έχει φτάσει στη Χάβρη λαθραία και το αναζητά η αστυνομία. Ο ηλικιωμένος άνδρας θα βοηθήσει το νεαρό αγόρι και αποφασίζει να το πάρει μαζί του σπίτι… ακόμα κι αν χρειαστεί να υποστεί τις συνέπειες των πράξεών του.

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ      
Στην τελευταία γλυκόπικρη ταινία του, ο Άκι Καουρισμάκι μετέτρεψε το λιμάνι της Χάβρης σε σκηνικό ενός παραμυθιού με τους περιθωριακούς του ήρωες να  κυκλοφορούν με άνεση ευγενών, να υποκλίνονται στη φιλία και να υμνούν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου που δεν έπαψε να ελπίζει. Λιμάνι – καταφύγιο της ελπίδας και της ανθρωπιάς λοιπόν. Όταν ο φόβος του “ξένου”, του “διαφορετικού” συμπαρασύρει τους λαούς και τους εθνικούς νόμους, τότε εμφανίζεται ο σκηνοθέτης για να ανοίξει την πόρτα, να δει στο σκοτάδι, και με την πηγαία του αισιοδοξία να βρει το φως.
λόγια του ίδιου.. «Ο ευρωπαϊκός κινηματογράφος μοιάζει να αποφεύγει να καταπιαστεί με το φλέγον ζήτημα της παράνομης μετανάστευσης, το οποίο είναι απόρροια μιας σταθερά επιδεινούμενης παγκόσμιας οικονομικής, πολιτικής και – πάνω απ’ όλα – ηθικής κρίσης. Μετανάστες από διάφορα μέρη του κόσμου, οι οποίοι προσπαθούν να βρουν διέξοδο προς τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αντιμετωπίζονται παραδοσιακά ως πολίτες «Β’ κατηγορίας». Η αλήθεια είναι πως δεν έχω να προτείνω κάποια λύση πάνω στο συγκεκριμένο πρόβλημα, ωστόσο η σφοδρή μου επιθυμία να καταπιαστώ με το θέμα της λαθρομετανάστευσης με ενέπνευσε να γυρίσω αυτή την – όπως και να το κάνουμε – όχι και τόσο ρεαλιστική ταινία.»

Ο μεγάλος Δικτάτωρ

Αμερικανική ταινία, 1940, σκηνοθεσία Τσάρλι Τσάπλιν με τους : Τσάρλι Τσάπλιν, Τζακ Όκι, Πολέτ Γκοντάρ, Μπίλι Γκίλμπερτ,
Ρέγκιναλντ Γκάρντινερ, Χένρυ Ντάνιελ

Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Ύστερα από είκοσι χρόνια σε ένα νοσοκομείο μετά τον Α΄Παγκόσμιο, υποφέροντας από αμνησία, ένας εβραίος κουρέας επιστρέφει στην πατρίδα του. Εκεί όμως πολλά έχουν αλλάξει, καθώς ο παρανοϊκός δικτάτορας της Τομανίας, Αντενόιντ Χίνκελ, ο οποίος είναι ολόιδιος με αυτόν, σχεδιάζει να κατακτήσει τον κόσμο ξεκινώντας ταυτόχρονα μια μεγάλη εκστρατεία αντισημιτισμού. Όμως η ομοιότητα του ντροπαλού κουρέα με το μεγαλομανή δικτάτορα θα γίνει αιτία τρομερών παρεξηγήσεων…

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Η παραγωγή του φιλμ ξεκίνησε το 1937, όταν λίγοι πίστευαν ότι ο Ναζισμός ήταν μια τόσο καταστροφική και ολοκληρωτική ιδεολογία, όπως αποδείχθηκε το 1940 που κυκλοφόρησε η ταινία. Ο ίδιος ο Τσάπλιν δήλωσε ότι αν γνώριζε την πραγματική έκταση των κτηνωδιών των Ναζί δε θα διακωμωδούσε ποτέ τη δολοφονική τους παράνοια. Φυσικά το φιλμ απαγορεύτηκε στην Γερμανία και στις συμμαχικές της χώρες όμως προβλήθηκε μια φορά σε γερμανικό ακροατήριο. Κάπου στα κατεχόμενα Βαλκάνια, μέλη μιας αντιστασιακής οργάνωσης αντικατέστησαν την κωμική όπερα, σε ένα στρατιωτικό κινηματογράφο, με μια κόπια του Μεγάλου Δικτάτορα που παρέλαβαν από την Ελλάδα.
Είναι η πρώτη ομιλούσα ταινία του Σαρλώ. Πεισματικά αρνιόταν, για μιάμιση περίπου δεκαετία, να ακολουθήσει την τεχνολογική εξέλιξη που επέτρεπε την ομιλία στον κινηματογράφο. Τελικά ενέδωσε  όταν πλέον άρχισε να πληροφορείται τις πολιτικές πεποιθήσεις του Χίτλερ που βασίζονταν στο ρατσισμό και τις επεκτατικές ιδέες και αποφάσισε να χρησιμοποιήσει την φυσική τους ομοιότητά προκειμένου να του επιτεθεί μέσω της ταινίας. Τώρα, είχε πραγματικά κάτι να πει, συγκλονίζοντας όλο τον κόσμο τότε, αλλά και τις μετέπειτα γενιές που θα ερχόταν σε επαφή με το φιλμ… Συγκλονιστικά επίκαιρος και συγκινητικός ο επίλογος..

Ομίλια-συζήτηση :”Οικονομική κρίση και ψυχική υγεία”, με τον ψυχίατρο Α. Λιάκουρα

Κυριακή 22 Ιουλίου στις 8.30μμ

Θα συζητήσουμε όλες τις πτυχές της ψυχολογίας που αναπτύσσεται σε καιρούς κρίσης, τα αίτια της κατάθλιψης και το πως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε περιπτώσεις συνανθρώπων μας που έχουν ανάγκη από στήριξη.

Σας περιμένουμε!

Το Κύμα (Die Welle)

Γερμανική ταινία ,2008,  σκηνοθεσία Ντένις Γκάνσελ με τους: Γιούργκεν Φόγκελ, Φρέντερικ Λάου, Μαξ Ρίμελτ, Τζένιφερ Ούλριχ

Δευτέρα 16 Ιουλίου 2012

Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Ένας καθηγητής πολιτικής ιστορίας συνειδητοποιεί  ότι οι παραδοσιακές μέθοδοι διδασκαλίας της Ιστορίας προκαλούν αφόρητη ανία στους μαθητές του, γι αυτό και στήνει ένα παιχνίδι ρόλων με τους μαθητές του που προβλέπει συγκρότηση μιας ελίτ με μυστικούς κώδικες, σκληρή πειθαρχία και υψηλούς στόχους.. Μέσα από ένα διδακτικό πείραμα θέλει να τους δείξει στην πράξη την κρυφή γοητεία του ολοκληρωτισμού, τα πράγματα όμως αρχίζουν να ξεφεύγουν από τον έλεγχο.

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Ένα σύγχρονο γερμανικό λύκειο και ένα πείραμα που μοιάζει με ανατομία του ναζισμού. Ένας αντικομφορμιστής καθηγητής οργανώνει στην τάξη του ένα εργαστήριο πολιτικής επιστήμης και διερευνά την έννοια της αυτοκράτειας (η απόλυτη εξουσία, η πλήρης ελευθερία, η αυτοκυριαρχία), που αποτελεί, κατά τεκμήριο, θεμέλιο της δικτατορίας. Οι μαθητές μέσω της αυστηρής πειθαρχίας αρχίζουν σταδιακά να απεμπολούν την ατομικότητά τους στο όνομα του ομαδικού πνεύματος. Η σχέση δασκάλου-μαθητή έγινε σχέση λοχία-στρατιώτη! Στο ‘Κύμα’ το σχολείο μοιάζει με γκρίζα ζώνη. Η αλληλεγγύη, η συλλογικότητα και τα ιδανικά που λείπουν από το κοινωνικό περιβάλλον των παιδιών είναι τα στοιχεία που δημιουργούν πρόσφορο έδαφος για πάσης φύσεως δικτατορίες. 

Εργαστήριο παρασκευής φυσικού σαπουνιού

15 Ιουλίου 2012

Κυριακή 15 Ιουλίου στις 7 το απόγευμα :

Eργαστήριο παρασκευής σαπουνιού από φυσικά υλικά (ελαιόλαδο και αιθέρια έλαια).
Με την Χριστίνα Σακελλαράκη

Η συμμετοχή είναι 3 ευρώ και αφορά ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ την αγορά των πρώτων υλών. Στο τέλος του εργαστηρίου το σαπούνι θα μοιραστεί στους συμμετέχοντες ισόποσα.

Οι θέσεις είναι περιορισμένες και στις δηλώσεις συμμετοχής θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας. Αν κάποιος ενδιαφέρεται να παρακολουθησει, μπορεί να στείλει μήνυμα με το όνομα και το τηλεφωνό του.

Το Μίσος (La Haine)

Γαλλική ταινία, 1995, σκηνοθεσία Ματιέ Κασοβίτς με τους: Βενσάν Κασέλ, Ιμπέρ Κουντέ, Σαίντ Ταγκμαουί, Μπενουά Μαζιμέλ

Δευτέρα 2 Ιουλίου 2012

 Η ΙΣΤΟΡΙΑ                                      

Τρεις νεαροί μετανάστες θα προσπαθήσουν να πάρουν εκδίκηση για το φίλο τους που έπεσε θύμα αστυνομικής βίας. Περιφερόμενοι άσκοπα στις φτωχογειτονιές του Παρισιού με ένα κλεμμένο περίστροφο στα χέρια τους θα ζήσουν ένα συνταρακτικό 24ωρο, προσπαθώντας να πείσουν όσους δεν τους σέβονται ότι θα πρέπει να τους φοβούνται…

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Κινούμενος ενάντια στο ρεύμα της εποχής, ο γάλλος σκηνοθέτης παίρνει την κάμερα στο χέρι και κατεβαίνει στα προάστια. Εκεί καταγράφει τα ασπρόμαυρα αδιέξοδα και την καθημερινή βία στη ζωή των νέων του κοινωνικού περιθωρίου της γαλλικής πρωτεύουσας, σε αντίθεση με το πλούσιο κέντρο της ‘πόλης του φωτός’. Τη δημιουργία ‘τρομοκρατών’ εκ του μηδενός, μέσα από την αλληλεπίδραση αστυνομικής βίας και κοινωνικού αποκλεισμού στη σύγχρονη Γαλλία. Βραβείο σκηνοθεσίας στο φεστιβάλ Καννών σε μια ταινία που άφησε εποχή και αποδείχτηκε τόσο προφητική για το μέλλον των ευρωπαϊκών μητροπόλεων.

Σίνα 37, Κόρινθος