Category Archives: Εκδηλώσεις

Γιορτή γης και προϊόντων :Σταφύλι και παράγωγά του / Παρουσίαση οριζόντιου δικτύου παραγωγών καταναλωτών

29-30 Σεπτεμβρίου 2012

Γιορτή γης  και προϊόντων :
Τριήμερο εκδηλώσεων αφιερωμένο στη γη και το τοπικό μας προϊόν, το σταφύλι και τα παράγωγά του.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Πέμπτη 27 Σεπτέμβρη στις 8.30μμ :
Προβολή του ντοκυμαντέρ “Food matters/Εϊσαι ό,τι τρως”

Σάββατο 29 Σεπτέμβρη στις 7.30μμ θα γίνει η παρουσίαση του οριζόντιου δικτύου παραγωγών-καταναλωτών “Αλλότροπον”, ενός δικτύου που σκοπό έχει να μειώσει τις παρεμβάσεις μεσαζόντων στην τροφή μας και να στηρίξει τους τοπικούς παραγωγούς.

Κυριακή 30 Σεπτέμβρη είναι ημέρα γιορτής :
Αρχίσουμε στις 5 μμ με πάτημα σταφυλιών από εμάς τους ίδιους, συνεχίσουμε με γευσιγνωσία σε κρασιά από τη Νεμέα, παρασκευή γλυκού σταφύλι, γνωριμία μας με τον μούστο και τις χρήσεις του, γνωριμία μας παραγωγούς από την Κορινθία, και τελειώνουμε με φαγητό και ρεμπέτικη μουσική.

Ολομόναχοι Μαζί (3-Iron)

2004, σε σκηνοθεσία-σενάριο: Κιμ Κι-Ντουκ, με τους Λι Σέουνγκ-γέον, Τζάε Χι, Κουόν Χίουκ-χο, Τζιν-μο

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Ο Τάε Σουκ είναι ένας περίεργος νέος. Παρακολουθεί σπίτια πλουσίων κι όταν καταλαβαίνει ότι οι ιδιοκτήτες τους λείπουν, μπαίνει σ’ αυτά! Κατά την παραμονή του στα άδεια σπίτια, δεν κλέβει ούτε καταστρέφει τίποτα. Αντίθετα, επισκευάζει τις ζημιές που υπάρχουν και φροντίζει το νοικοκυριό! Όταν φεύγει, τα βάζει όλα στη θέση τους και εξαφανίζει τα ίχνη του. Κάποια στιγμή, κάνει ένα λάθος που θα αλλάξει τη ζωή του. Θα μπει σε ένα σπίτι που νομίζει άδειο, αλλά δεν είναι! Μέσα βρίσκεται η Σαν Χουάν, πρώην μοντέλο, νυν… δυστυχισμένη. Ο άνδρας της την δέρνει. Ο Τάε Σουκ θα τον αντιμετωπίσει.

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Δύο μοναχικά πρόσωπα πλησιάζουν το ένα το άλλο χωρίς σχεδόν να μιλάνε μεταξύ τους, σε μια θαυμάσια, συναρπαστική, αν και ασυνήθιστη, ερωτική ιστορία δοσμένη με όμορφες, λυρικές εικόνες. Αυτό που βασικά κάνει ο Κι-Ντουκ είναι να φτιάξει μια εικαστικά έξοχη ταινία, με εικόνες όμορφες, συχνά μαγικές, με τολμηρές όπως συνήθως στις ταινίες του ερωτικές σκηνές, θαυμάσιες σκηνές που εισβάλλουν σ’ αυτές το όνειρο και η φαντασία, σκηνές που προς το φινάλε αγγίζουν τα όρια του σουρεαλισμού. Η ταινία περιέχει λιγοστό διάλογο, με τους πολύ καλούς ηθοποιούς του να καταφεύγουν στις εκφράσεις των ματιών, τις κινήσεις και γενικά τη σωματική συμπεριφορά τους για να αφηγηθούν την ιστορία τους. Σαν να σκηνοθετεί βουβή ταινία. Προσηλωμένος στον στόχο του. Κατ’ ευθείαν στην ουσία. Οι χαρακτήρες φωτίζονται από τις πράξεις τους.Οι συνθήκες από τις αντιθέσεις τους.
Έτσι ο διαρρήκτης είναι υπαρκτός και ταυτόχρονα συμβολικός. Άνθρωπος και «πνεύμα». Άστεγος και άγγελος μαζί. Τα δακτυλικά αποτυπώματα ύπαρξης των ιδιοκτητών είναι οι ιδιοκτησίες τους, τα σπίτια τους. Τα δακτυλικά αποτυπώματα των διαρρηκτών είναι η ιδεολογία, η ανυπακοή και η αντίστασή τους. Γλιστράνε στην ξένη περιουσία για να φτιάξουν, να θερμάνουν, να φροντίσουν, όχι να καταστρέψουν. Τρομοκράτες του άψυχου, του κενού, της απληστίας, της ευκολίας, της υπο-κουλτούρας.
Ο Κιμ Κι Ντουκ λειτουργεί με την ηθική ενός χειρουργού. Μεταμοσχεύει καρδιές σε «άδειους» και ημιθανείς ασθενείς. Χειρουργεί χωρίς νυστέρια και αναισθητικά. Έτσι αναίμακτα, εναέρια, μαγικά, αόρατα. Και να είστε βέβαιοι, λέει, κανένας ανθρώπινος νόμος δεν μπορεί να σταματήσει αυτή την αέναη διαδικασία. Άγγελοι χωρίς φτερά, πνεύματα με σάρκα και οστά!

Οι μητέρες γεννούν μια παγκόσμια επανάσταση

Εκτάκτως αυτή την Πέμπτη 20/9/2012 στις 7.30 το απόγευμα :

Το Ελληνικό Δίκτυο για το Σεβασμό στη Γέννα, ENCA Hellas, σε συνεργασία με το One World Birth project, φέρνει σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, σε ταυτόχρονη παγκόσμια πρεμιέρα, τη νέα ταινία Freedom For Birth: ένα μαχητικό ντοκιμαντέρ για το πώς, σε ολόκληρο τον κόσμο, καταστρατηγείται συστηματικά το ανθρώπινο δικαίωμα των γυναικών να βιώσουν το θαύμα της γέννας, να ζήσουν τον τοκετό ως μια μεγαλειώδη φυσική εμπειρία και όχι ως αρρώστια ή ως «σφαγή».

Κορίνθιες μανούλες, υποψήφιες μανούλες ή απλά γυναίκες που ενδιαφέρεστε για το θέμα, σας περιμένουμε με χαρά να δούμε το ντοκυμαντέρ, να συζητήσουμε και να ανταλλάξουμε απόψεις σχετικά με τη σημαντικότερη στιγμή της γυναικείας φύσης.
Είσοδος ελεύθερη.

Ο Άνθρωπος Ελέφαντας (The Elephant Man)

1980, σε σκηνοθεσία Ντέιβιντ Λιντς
με τους Άντονι Χόπκινς, Τζον Χαρτ, Αν Μπάνκροφτ, Τζον Γκίλγουντ

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Ήταν ένας άνθρωπος κυνηγημένος από τους εφιάλτες και από τους συνανθρώπους του. Το «Τέρας» ενός τσίρκου που ζούσε στο περιθώριο της κοινωνίας. Ήταν ένας άνθρωπος παραμορφωμένος. Ήταν ο Τζον Μέρρικ. Ο Άνθρωπος Ελέφαντας. Μόνο ο Δρ. Τράβις, πίστεψε ότι πίσω από την εμφάνισή του κρυβόταν ένας ιδιαίτερα έξυπνος και χαρισματικός νεαρός άνδρας. Κι όμως και μετά από αυτή την αναγνώριση, δεν έπαψε να είναι δέσμιος της αποκρουστικής του εμφάνισης, σ’ ένα περιβάλλον ανίκανο να «δει» πέρα από την εικόνα… Η αληθινή ιστορία του Τζον Μέρρικ, ενός Άγγλου του 19ου αιώνα που χτυπήθηκε από μια φοβερή αρρώστια…

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Η ταινία είναι κλασική στο είδος της, με εξαιρετικές ερμηνείες. Ο Λιντς ισορροπεί προσεκτικά ανάμεσα στο μελόδραμα και στις προκλητικές, ενοχλητικές εικόνες, ενώ θέτει ψυχολογικά, κοινωνικά, υπαρξιακά και φιλοσοφικά ερωτήματα, χωρίς όμως να αποφεύγει εντελώς τη θεολογικής καταγωγής ηθικολογία. Υπογράφει μια σπαρακτική ελεγεία πάνω στη διαφορετικότητα, την προκατάληψη, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Η ταινία περιγράφει την αντιμετώπιση ενός ανθρώπου άρρωστου, από την κοινωνία της εποχής του που αρνείται να αναγνωρίσει την ανθρώπινή του υπόσταση. Η τραγικότητα της φιγούρας του ανθρώπου ελέφαντα δεν είναι η αποκρουστική μορφή του αλλά ο πόνος της φωνής του όταν προσπαθεί να διεκδικήσει το αυτονόητο κεκτημένο όλων των ανθρώπων από την στιγμή της γέννησής τους: Μια ευκαιρία ύπαρξης και ζωής με αξιοπρέπεια.

Καταδεικνύει, με αρκετά σκληρό αλλά και γλαφυρό τρόπο ταυτόχρονα, το πόσο αρέσκονται οι άνθρωποι να τριγυρνάνε μέσα σε ένα τσίρκο με τέρατα για να αισθάνονται ομαλοί, κανονικοί, νόμιμοι διεκδικητές μιας κανονικής ζωής, άνθρωποι άλλης μοίρας, ανώτερης.

Μερικές φορές προκειμένου να καταλάβουμε την τραγικότητα της ίδιας μας της θέσης και την αποκρουστικότητα της ίδιας μας της μορφής, πρέπει να κάνουμε την αντιστοιχία με μια περισσότερο απτή ασχήμια, όπως αυτή ενός προσώπου με δυσπλασία, για να διαπιστώσουμε με λύπη ότι βρισκόμαστε σε χειρότερη μοίρα: Μπορεί να μην τριγυρνάμε φυλακισμένοι μέσα σε ένα κλουβί που αναδεικνύει το τέρας που κουβαλάμε μέσα μας, αλλά περιδιαβαίνουμε με σκυμμένο κεφάλι και μουγκές επιθυμίες, αν και είμαστε πλήρως ικανοί να διακρίνουμε το δίκαιο από το άδικο.

Ομιλία/Προβολή : «Διακίνηση γυναικών για σεξουαλική εκμετάλλευση: Όχι κάτι καινούργιο, όμως πάντα τραγικό»

13 Σεπτεμβρίου 2012

Λίγες μέρες πριν την έναρξη του 2ου Αντιρατσιστικού-Αντιφασιστικού Φεστιβάλ Κορίνθου..
ΠΕΜΠΤΗ 13/9
Ώρα 8:30 μμ

Προβολή ντοκιμαντέρ/ενημερωτικού υλικού & συζήτηση με θέμα: «Διακίνηση γυναικών για σεξουαλική εκμετάλλευση: Όχι κάτι καινούργιο, όμως πάντα τραγικό»

Σίσσυ Βωβού (Φεμινιστική Πρωτοβουλία για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών) Εκπρόσωπος της Διεθνούς Αμνηστίας

Η Βροχή (Baran)

2001, Ιρανική ταινία, σκηνοθεσία Ματζίντ Ματζιντί με τους: Ζάρα Μπαραμί, Χοσεΐν Αμπεντινί, Μοχάμετ Αμίρ Νατζί

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012

Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Ο 17χρονος Λατίφ εργάζεται ως επιστάτης σε μια οικοδομή της Τεχεράνης, παρέχοντας και τρόφιμα στους Αφγανούς εργάτες, που δουλεύουν εκεί παράνομα με πενιχρές αμοιβές. Όταν υποχρεώνεται να παραχωρήσει την θέση του στον Ραχάτ, γιο ενός τραυματισμένου σε ατύχημα Αφγανού εργάτη, αναλαμβάνοντας ο ίδιος τις βαριές οικοδομικές εργασίες, καταλαμβάνεται από ζήλια και προσπαθεί να σαμποτάρει το νεαρό διάδοχό του.

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Η δυσκολία και παράλληλα η ομορφιά αυτής της ταινίας, έγκειται στο γεγονός ότι στόχος της δεν είναι ο εντυπωσιασμός μέσω ακριβών σκηνικών, εντυπωσιακών κουστουμιών, μεγάλων ονομάτων στο καστ και γρήγορης – δεμένης πλοκής, αλλά στις υπόγειες και δυνατές ερμηνείες, την σκιαγράφηση μιας ολόκληρης κοινωνικής τάξης μέσα απ’ τους πραγματικούς ήρωες της καθημερινότητας, τους φτωχούς Ιρανούς οικοδόμους και τους ακόμα πιο φτωχούς και κατατρεγμένους  Αφγανούς μετανάστες (φτηνά εργατικά χέρια) που έφυγαν λόγω του καθεστώτος Ταλιμπάν, «χωρίς χαρτιά» που φυτοζωούν δουλεύοντας εξαντλητικά, χωρίς όμως φτηνούς μελοδραματισμούς και με μια νότα αισιοδοξίας μέχρι την τελευταία στιγμή.

 Για μια ακόμα φορά ο Ιρανικός κινηματογράφος μας δίνει ένα αριστούργημα που φυσικά λίγοι θα δουν, λόγω του χαμηλού μπάτζετ, των αργών ρυθμών και φυσικά της μη προώθησης του απ’ τα εγχώρια κινηματογραφικά κυκλώματα… Κρίμα, γιατί όπως έχει αποδείξει ο Majid Majidi με αυτή (που κάποιοι θεωρούν ως την ωριμότερη μέχρι τώρα δουλειά του) αλλά και τις προηγούμενες ταινίες του, ξέρει να σκιαγραφεί χαρακτήρες, να προσφέρει δυνατές ποιητικές εικόνες και φυσικά να μεγαλουργεί με τα πενιχρά μέσα που διαθέτει.

Τόσο απλά μπορείς να δημιουργήσεις μια ταινία που μιλάει κατευθείαν στην καρδιά. Ευκαιρία να παρατηρήσουμε την καθημερινότητα σε έναν διαφορετικό πολιτισμό, που δεν απέχει και τόσο μακρυά, τελικά.

Εργαστήριο παιδικής απασχόλησης

9 Σεπτεμβρίου 2012

Αυτή την Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου στις 7 το απόγευμα :

Μαζί με τους μικρούς μας φίλους, αποχαιρετούμε την ανεμελιά του καλοκαιριού και χορεύουμε, κατασκευάζουμε πραγματάκια για τα βιβλία μας και παίζουμε μέχρι τελικής πτώσεως, για να πάρουμε δυνάμεις και να προετοιμαστούμε για το άνοιγμα των σχολείων!

Όσοι θέλουν, μπορούν να δηλώσουν συμμετοχή για τα παιδιά τους στέλνοντας μήνυμα.
Η συμμετοχή είναι δωρεάν, με απαραίτητη την παρουσία των γονέων στο χώρο.

Ας περιμένουν οι γυναίκες

1998, σκηνοθεσία ΣταύρουΤσιώλη, με τους  Αγγελική ΗλιάδηΑργύρης ΜπακιρτζήςΑρχοντούλα ΞένουΓιάννης Ζουγανέλης,

Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2012

 Έμιλι ΠαπαχρήστουΕύη Καλατζή,Κατερίνα ΛούρηΣάκης Μπουλάς

Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Η θερινή περίοδος είναι ο χρόνος και το γεωγραφικό διαμέρισμα της Μακεδονίας είναι ο τόπος όπου διαδραματίζονται οι ξεκαρδιστικές περιπέτειες τριών ανδρών που είναι μπατζανάκια (έχουν παντρευτεί δηλαδή τρεις αδερφές). Και οι τρεις ζούνε στην Θεσσαλονίκη. Ο Πάνος και ο Μιχάλης είναι βιοπαλαιστές, συχνά όμως χρειάζονται και την οικονομική βοήθεια του Αντώνη, ο οποίος είναι στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Οι τρεις οικογένειες παραθερίζουν στην Θάσο. Ο Πάνος και ο Μιχάλης ξεκινάνε μερικές μέρες αργότερα να συναντήσουν με τα κουτσούβελα και τις γυναίκες τους, την φροντίδα των οποίων έχει αναλάβει ο Αντώνης. Καθώς οι δύο αργοπορημένοι ξεκινούν για τις πολυπόθητες διακοπές, εμπόδια θα βρεθούν στο δρόμο τους. Αναγκαστικά σταματάνε στο πουθενά. Ο Αντώνης επικοινωνεί μαζί τους και εκνευρισμένος ξεκινά να τους φέρει στην Θάσο. Όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα όσο θα περίμενε κανείς!

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Μία κοινωνικοπολιτική σάτιρα του Σταύρου Τσιώλη. Μια καλοκαιρινή κωμωδία με ήρωες καρικατούρες της νεοελληνικής πραγματικότητας, διαρκής υπενθύμιση της χτεσινής Ελλάδας που άφησε σ’ εμάς να πληρώσουμε τον λογαριασμό.     Ο Τσιώλης παίρνει το αδιαμφισβήτητο ταλέντο των Μπουλά, Ζουγανέλη και Μπακιρτζή, τους αφήνει να πιουν λιγάκι και μετά ξεκινάει τις κάμερες. Το αποτέλεσμα του στερείται ίσως τεχνικής τελειότητας, αποδεικνύεται όμως εκρηκτικό και απολαυστικό! Κάθε ατάκα είναι θανατηφόρα και συνοδεύεται από ακραίες αντιδράσεις, τις περισσότερες φορές αψυχολόγητες εντελώς. Σε όλη αυτή την υπερβολή των πρωταγωνιστών, έρχεται να κάνει την αντίθεση η γεμάτη ηρεμία και αθωότητα συμπεριφορά των κομπάρσων, ανθρώπων που υποδύονται τους εαυτούς τους σε αυτό το τσίρκο του παραλόγου!
Οι τρεις μπατζανάκηδες καθ’ οδόν προς τη Θάσο, κάνουν μια παρέκκλιση από την ευθεία γραμμή της πραγματικότητας, γιατί ξαφνικά μια άλλη ζωή, που είναι αλλού, τόσο μακριά αλλά και τόσο κοντά, τους καλεί επιτακτικά ν’ αλλάξουν ρότα και να σταθμεύσουν στο χώρο του ονείρου. Αλλοπαρμένοι ακολουθούν αυτό το κάλεσμα της άλλης φωνής που την κουβαλούν βαθειά μέσα τους, για να βρεθούν στον τόπο του έρωτα, της φαντασίωσης, του ανέφικτου και του ανεκπλήρωτου: σ’ ένα μυστικό τοπίο του ίδιου τους του εαυτού. Ότι ακολουθεί διαδραματίζεται στο μεταίχμιο της πραγματικής ζωής-αυτής που άφησαν πίσω τους και που τους περιμένει στη Θάσο- και μιας άλλης, εξίσου πραγματικής αλλά και φανταστικής ταυτόχρονα, που τους έστησε καρτέρι σε μια γωνιά του δρόμου. Οι καταστάσεις, ποτισμένες σ’ ένα πλουραλιστικό αλλά και αυθεντικά λαϊκό χιούμορ, αναδεικνύουν την πλούσια κωμική φλέβα ενός αχαλίνωτου (μακριά από τα τηλεοπτικά του κλισέ) Ζουγανέλη, ενός χαλιναγωγημένου και “εσωτερικού” Μπουλά και ενός επιβλητικού (όπως πάντα) Μπακιρτζή, σ’ ένα ρόλο δύσκολο-η φωνή της λογικής-αφού είναι αυτός που κρατά τις επαφές με τον έξω κόσμο, δηλαδή με τις γυναίκες που περιμένουν στο εκτός πεδίου.